Η Γιούλικα είναι ένας άνθρωπος που, εκτός από ταλέντο, διαθέτει και προσωπικότητα και όμορφο χαρακτήρα! Αυτό δεν είναι και το πιο σημαντικό;
City Code: Πώς πήρες την απόφαση να πας στην Αμερική; Πού εγινε το Casting, σε βρήκαν, τους βρήκες;
Την οντισιόν τη βρήκα μέσα από ένα site στο Ίντερνετ που είμαι συνδρομήτρια. Η σελίδα ανακοινώνει ακροάσεις (σινεμά, θέατρο, διαφημιστικά σποτ κτλ), στις οποίες ζητούνται ηθοποιοί από όλον τον κόσμο. Κατά καιρούς στέλνω το βιογραφικό μου σε διάφορες οντισιόν που με ενδιαφέρουν. Έτσι έγινε και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ζητούσαν μια κοπέλα 25-30 ετών να οδηγεί μηχανή, δεν ήταν προϋπόθεση τα αγγλικά ως μητρική γλώσσα. Με ειδοποίησαν, πέρασα από διάφορες φάσεις, οντισιόν μέσω σκάιπ και όχι μόνο, έστειλα υλικό από δουλειές μου και τελικά με επέλεξαν. Δεν είναι παραγωγή στο Χόλλιγουντ, είναι μια low budget ταινία από μια μικρή εταιρεία παραγωγής. Αποφάσισα να πάω γιατί, ούτως ή άλλως, εκείνο το διάστημα στην Έλλάδα δεν έχω κάτι να κάνω και σκέφτηκα ότι θα είναι μια όμορφη εμπειρία!
City Code: Πόσο εύκολο είναι να είσαι ηθοποιός; Είναι όλα όσα φαίνονται ή, όπως παντού, χρειάζεται σκληρή δουλειά για να πετύχεις ή, τουλάχιστον, να πετύχεις κάποιον στόχο και να προχωρήσεις στον επόμενο;
Το να είσαι ηθοποιός έχει φυσικά τις δυσκολίες του, αλλά έχει και πολλές χαρές να σου προσφέρει. Στις δυσκολίες κατατάσσονται πρώτα το γεγονός ότι δυο φορές το χρόνο πρέπει να ψάξουμε για δουλειά… Θα συνεχίσω με την ανασφάλεια, τα λιγοστά χρήματα πλέον, τη μεγάλη προσφορά και τη μικρή ζήτηση. Είχα την τύχη να δουλέψω από τη σχολή ακόμα και έκτοτε να έχω κάθε χρόνο δουλειά… Είχα αυτήν την τύχη, αλλά είπα και τα όχι μου και, γενικά, προσπάθησα να έχω τον έλεγχο των πραγμάτων από ένα σημείο κι έπειτα. Καλή η τύχη, αλλά από μόνη της είναι άχρηστη!
Είναι ένα επάγγελμα ίσως παρεξηγημένο, γιατί τα φώτα και τα μπροστά από την κάμερα δεν μαρτυρούν ποτέ τη σκληρή δουλειά και τις ώρες αγωνίας για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα. Όχι μόνο εμείς οι ηθοποιοί, αλλά και όλοι όσοι εργάζονται πίσω από τις κάμερες .
Προσπαθώ να εξελίσσομαι υποκριτικά από τη μια δουλειά στη άλλη και να μην επαναπαύομαι σε τυχόν ευκολίες μου… Προσπαθώ να επιλέγω ρόλους που έχουν κάτι να μου πουν και ήμουν τυχερή πολύ στις μέχρι τώρα συνεργασίες μου.
City Code: Ποιες είναι οι ιδανικές συνθήκες εργασίας για έναν ηθοποιό;
Ιδανικές συνθήκες εργασίας είναι εκείνες όπου όλοι οι συνεργάτες δουλεύουν για το καλό της δουλειάς και σέβονται ο ένας τον άλλον. Δηλαδή η κάθε ειδικότητα σέβεται την άλλη και κατανοεί τις δυσκολίες της. Οι συνθήκες εργασίας στο Νησί ήταν εξαιρετικές. Μακριά από την Αθήνα, την καθημερινότητα δηλαδή με τις υποχρεώσεις, τις σκοτούρες και τη ρουτίνα. Σε ένα χωριό συγκεντρωμένοι πάνω στη δουλειά, στον τόπο των γυρισμάτων, στον τόπο των γεγονότων. Εκεί μπόρεσα απερίσπαστη να εργαστώ 16 μήνες για τη δουλειά μου και να αφοσιωθώ σ’ αυτήν ολοκληρωτικά.
City Code: Θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος; Ποιο από τα τρία σε κάνει να αισθάνεσαι πιο όμορφα;
Δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Το καθένα έχει τη χάρη του και τις δικές του δυσκολίες. Το ζητούμενο είναι πάντα η αλήθεια. Αν επικοινωνήσεις την αλήθεια σου θα συγκινήσεις είτε παίζεις θέατρο είτε κάνεις σινεμά είτε τηλεόραση! Ίσως έχω μια κάπως μεγαλύτερη αγάπη στο σινεμά.
City Code: Ένα σημείο στην πόλη που σου δημιουργεί όμορφη αίσθηση;
Τα σημεία στην πόλη που με κάνουν να νιώθω καλά είναι καθαρά υποκειμενικά. Μέρη που έζησα ευτυχισμένες ή έντονες στιγμές. Ένας δρόμος με νυχτολούλουδα στο Χαλάνδρι, ο λόφος του Στρέφη, η γειτονιά μου ο Βοτανικός που θυμίζει ακόμα κάτι από τα παιδικά μου χρόνια στην Καλαμάτα, η μαρίνα στον Άλιμο.
City Code: Τι σε κάνει να αισθάνεσαι χαρούμενη;
Αισθάνομαι χαρούμενη με μικρά πράγματα που συμβαίνουν στην καθημερινότητά μου. Μια χαρμόσυνη είδηση, μια ωραία μελωδία που θ’ ακούσω στον δρόμο, μια καλή κριτική στη δουλειά, το χρώμα του ουρανού λίγο πριν από τη δύση, ένα βράδυ στο σπίτι με φίλους! Οι ανηψιές μου, όταν παίζουν αγώνα και με κρυφοκοιτάζουν στην κερκίδα.
City Code: Ποια η σχέση σου με το διαδίκτυο; Ποια social media χρησιμοποιείς; Ενημερώνεσαι από το διαδίκτυο;
Νομίζω πως τον τελευταίο καιρό ενημερώνομαι από το ραδιόφωνο και τα social media.Έχω μήνες να ακούσω ειδήσεις στην τηλεόραση. Χρησιμοποιώ τα social media για να επικοινωνώ με φίλους που είναι μακριά ή που οι ρυθμοί της πόλης μας απομάκρυναν, αλλά και για να ενημερώνομαι για ειδήσεις και περίεργα θέματα ανά τον κόσμο.
City Code: Μιας και το τεύχος αυτό είναι αφιερωμένο στην παιδική ηλικία ή σε όσους αισθάνονται παιδιά…. Τι σου λείπει από την παιδική σου ηλικία; Τι θυμάσαι από την παιδική σου ηλικία; Κάτι που σου έχει μείνει πιο έντονα.
Από την παιδική ηλικία μου λείπει η αθωότητα με την οποία έβλεπα τα πράγματα και με την οποία δικαιολογούσα τους ανθρώπους! Θυμάμαι έντονα το παιχνίδι στη γειτονιά, τα σχεδόν καθημερινά ματωμένα γόνατα…τα «μήλα», τα καλοκαίρια στο χωριό με τους φίλους μου, το πόσο τεράστιος δρόμος μου φάνηκε η λεωφόρος Βουλιαγμένης την πρώτη φορά που την επισκέφτηκα!!!
Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο νέο της βήμα, αλλά και σε κάθε βήμα που όπως μοναδικά ξέρει η Γιούλικα με σεβασμό και ειλικρίνεια να κάνει. Ένας άνθρωπος με ήθος και φιλόξενη καρδιά.
