Συνέντευξη: Amarildo Topalis
Το παιδί θαύμα από την Αρμενία που συγκινεί με τον υπερρεαλισμό των έργων του, θεατές και κριτικούς τέχνης ανά την υφήλιο δεν κρύβει την επιθυμία του να εκθέσει έργα του στην Ελλάδα.
Πάντοτε περνάς αρκετά διαφορετικά μηνύματα μέσα από την Τέχνη σου, τι είναι αυτό για το οποίο θέλεις κυρίως να ακουστείς σε ό,τι αφορά στις δημιουργίες σου;
Τα μηνύματά μου διαφοροποιούνται και εξαρτώνται από τη δουλειά μου ή θα έπρεπε να πω από τη σειρά των έργων μου. Και είναι περισσότερο ερωτήσεις παρά απαντήσεις. Δεν δίνω καμία απάντηση στους θεατές, για να μην τους περιορίσω με τη δική μου οπτική των πραγμάτων, αλλά να διεγείρω τη φαντασία τους και να τους προσκαλέσω σε μία αντανάκλαση γύρω από το θέμα. Προσπαθώ να το κρατήσω οπτικά όσο απλό γίνεται, αλλά με τον ίδιο τρόπο.
Το μότο του περιοδικού μας είναι «κοίταξε μέσα σου» και όλοι οι καλλιτέχνες που φιλοξενούμε στα εξώφυλλά μας απεικονίζονται με τα μάτια κλειστά. Ποιο είναι το δικό σου μότο, αν φυσικά, έχεις κάποιο;
Παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου για να βρω απαντήσεις για τον εαυτό μου.
Τι κληρονόμησες καλλιτεχνικά από την πατρίδα σου, την Αρμενία? Υπάρχει κάποιο «ίχνος» αυτής της κληρονομιάς στα έργα σου το οποίο δεν πιάνει το μάτι του θεατή;
Η Αρμενία έχει έναν πολύ παλιό και πλούσιο πολιτισμό, αλλά σήμερα δεν στέκεται εκεί που θα θέλαμε να είναι. Ο «Αρμένικος καθρέφτης» μου είναι η εικόνα μιας ηλικιωμένης γυναίκας, σημαδεμένη με τα σημάδια μιας μεγάλης ζωής, η οποία καλύπτει το πρόσωπό της με τα χέρια της. Την ίδια στιγμή, ήθελα να τη ζωγραφίσω με τέτοιον τρόπο που κάθε Αρμένης θα αναγνώριζε στο πρόσωπό της την ίδια του τη γιαγιά και θα ένιωθε τη ζεστασιά που ένιωθε με αυτήν.
Η διαδρομή στην Ευρώπη σου έδωσε κάποια ώθηση για την Αμερική ή το ταλέντο σου ήταν αρκετό για να ανοίξουν οι πόρτες στην αμερικανική αγορά Τέχνης;
Για την ακρίβεια άρχισα να κάνω εκθέσεις στην Αμερική πολύ νέος. Η πρώτη φορά ήταν στην ηλικία των 10 όταν η πρώτη ατομική μου έκθεση με 103 ελαιογραφίες στο Γιερεβάν ( παιδικό μουσείο Τέχνης υπό την εποπτεία του Henrik Iguityan) χωρίστηκε σε δύο μέρη και συνεχίστηκε σε κάποιες πόλεις της Αμερικής. Η άλλη μισή παρουσιάστηκε στην Ισπανία. Μετά ήρθα στη Νέα Υόρκη με ατομική έκθεση σε ηλικία 14 ετών. Αλλά η παιδική μου «καριέρα» διαχωρίστηκε από την ενήλικη και ξαναξεκίνησα από την αρχή μετά τα φοιτητικά μου χρόνια. Σίγουρα η Ευρώπη μου έδωσε μία μεγάλη ώθηση, αλλά ήταν περισσότερο για τον εαυτό μου ως καλλιτέχνη. Το 2009 στη Νέα Υόρκη έπρεπε να ξεκινήσω και πάλι από το μηδέν, όσον αφορά στην καριέρα μου.
Ονόμασες την τελευταία έκθεσή σου «Καθρέφτες», γιατί διάλεξες αυτόν τον τίτλο;
Γιατί έχει να κάνει με το πώς βλέπουμε τους εαυτούς μας, πώς θέλουμε να μας βλέπουν, πώς χειριζόμαστε τους εαυτούς μας μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, τα φίλτρα, το φώτοσοπ. Και τι κρύβουμε, όταν δείχνουμε μόνο μία πλευρά του εαυτού μας. Συνδέομαι περισσότερο με τις γυναίκες και γι’αυτό σε αυτή τη σειρά ζωγραφίζω μόνον αυτές.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να εκθέσεις τα έργα σου σε κάποιο μουσείο της Αθήνας ή της Ελλάδας;
Θα μου άρεσε πάρα πολύ! Δεν έχω εκθέσει ποτέ τα έργα μου στο ελληνικό κοινό και θα ήθελα πάρα πολύ κάποια μέρα να είμαι εκεί με τα έργα μου.
Website: http://www.ttigran.com/
Facebook: Tigran Tsitoghdzyan
Instagram: @tigrantsi
Tigran Tsitoghdzyan / Artist Painter
Interview: Amarildo Topalis
The child prodigy from Armenia who touches viewers and art critics through the whole world with the surrealism of his works, does not hide his desire to exhibit his art in Greece.
You always pass many different messages through your artwork, what is it that you want to “be heard” mostly through your art?
My messages vary depend of the work, or I should say the series of works.. And it’s more of a questions then answers. I don’t give any responds to the spectators not to limit them with only my own vision of thing, but stimulating their imagination and inviting them to a reflection around the subject. Try to keep it visually as simple but the same way
The motto of our magazine is “look inside you” and all the guest artists we are hosting on our covers are shown with closed eyes. What is your motto, if you have one of course?
I’m observing the world around to find the answers about myself.
What is your cultural inheritance from your homeland Armenia? Is there any “print” of this inheritance, which people cannot see directly when they look at your work?
Armenia has a very old and reach culture, but today it doesn’t stand where we would like it to be.. So my “Armenian Mirror” is an image of and old lady marked by the years of the long life but she is covering her face with her hands as today. But the same time I was looking to paint her the way that any armenian will identify her as his own grandmother and feel the warmth coming from her
Did your course in Europe gave you a boost to America or your talent was enough to open the doors to the American art market?
Actually I start showing in US very young. First time it was at age of 10 when my first solo show with 103 oils in Yerevan (children Art Museum, curated by Henrik Iguityan) splitter in 2 parts and continued to some few cities of USA. The other half was shown in Spain. Then I came to NYC with a solo show at age of 14yo. But my childhood “career” was disconnected from me as an adult, and I started all over again after my students years. Europe definitely gave me a big boost, but it was more for myself as an artist. I had to start from zero in NYC in 2009 if we are talking about the career.
You named your last exhibition “Mirrors”, why did you choose this title?
“Mirrors” because its about how we see ourself, how we want to be seen, how we manipulate our self image throw social networks, filters, photoshop. And what do we hide when we show only one angle vision of ourselves. It’m more related to females, the reason I paint only them in this series.
Have you ever consider doing an exhibition in any Athenian or in another Greek museum?
I would love to! I have never shown to Greek public, and would love to be there with my works one day.
What is your next step?
I’m preparing now a show in Geneva in October, then few art fairs, ending up this year with Art Basel Miami.
Next step I would love to do more of museum shows. Take a particular subject and work around it for the particular space. I have few shows planned for next 2 years.
