γράφει η Παμπ Χρυσή
Μεσημεράκι το κουδούνι χτυπά. Παιδικές φατσούλες γεμάτες χαμόγελα. Άλλη μια σχολική μέρα πέρασε. Βλέπω τα μικρά ανθρωπάκια να περνούν και τα ανάλαφρα κορμάκια τους να λυγίζουν από το βάρος υπερφορτωμένων σακιδίων. Τόσες ευθύνες, τόσα βάρη, τόσο άγχος σε τόσο μικρούς ώμους.
Σκέψη αστραπή. Είναι κάτι παιδιά που δεν γίνονται άντρες, δεν πρόλαβαν, δεν τους άφησαν… Bullying : εκφοβισμός, βία λεκτική και σωματική. Αυτός ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει ποτέ. Εν έτει 2015, αυτός ο κόσμος έχει παραγίνει σκληρός κι οι πιο «αδύναμοι» θύματα. «Αδύναμοι» και τσάμπα μάγκες. Ένας Άλεξ, ένας Βαγγέλης, αμέτρητα άλλα ανώνυμα παιδιά, θύματα κρυφής μηχανής, εκπέμπουν ένα σήμα, ακούει κανείς;;;
Με την ανοχή πολλές φορές των δασκάλων, γονέων, της κοινωνίας της ίδιας. Σκέψεις σκληρές και μπερδεμένες. Θλίψη για τις χαμένες ψυχούλες, αποτροπιασμός για το μεγαλύτερο κτήνος όλων, τον άνθρωπο; Φτάνει πια!
Σκότωσε τη βία, δράσε, σπάσε τη σιωπή, κάνε κάτι. Εγώ, εσύ, όλοι μαζί!
Μη γεμίζετε τα παιδιά σας με φοβίες κι ανασφάλειες. Μην τα πιέζετε να πραγματοποιήσουν τα δικά σας «θέλω».
Μάθετέ τα να αγαπάνε και να σέβονται κάθε μορφή ζωής, κάθε πλάσμα γύρω τους. Μάθετέ τα να παλεύουν, να αγωνίζονται, να στέκονται γερά στα πόδια τους, αλλά και να κοιτάνε λιγάκι ουρανό, να προσφέρουν, να συμπονούν, να ονειρεύονται, να πιστεύουν στον υπέροχο εαυτό τους. Να τους βάζετε φτερά όχι χειροπέδες. Μην τα μειώνετε, αφήστε τα να έχουν γνώμη και προσωπικότητα, μη μεγαλώνετε μελλοντικούς «ανάπηρους» ενήλικες. Να μάθουν, πρώτα και πάνω απ’ όλα, να ‘ναι Άνθρωποι με το Α της Ανδρείας, της Αλήθειας, της Αρετής και της Αγάπης κεφαλαίο, να είναι εκεί όταν ο έχων ανάγκη τους χρειάζεται. Κι αυτό και μόνο αυτό θα είναι το Άριστα στην ίδια τη ζωή τους! Να το πάλι το Α, εντελώς λάθος το έχουμε πάρει το γράμμα αυτό… Αρχή και Αγάπη!
Και νιώστε το άγχος τους κι εμείς παιδιά υπήρξαμε, το ξεχάσατε;
