Οι Paradise είναι ένα ανερχόμενο συγκρότημα που αποτελείται από τον τραγουδιστή Sivert Hoyem, τον κιθαρίστα Rob McVey, τη μπασίστα Simone Butler και τον drummer Jack Revy. Οι επερχόμενες συναυλίες τους στην Ελλάδα (Πάτρα, Αθήνα, Θεσσαλονίκη), το πρώτο EP τους με τίτλο “Yellow” και η ιστορία πίσω από την ίδρυση του συγκροτήματος ήταν μερικά από τα θέματα που συζητήθηκαν μέσω της συνέντευξης με το δίγλωσσο City Code Magazine.
Το ενδιαφέρον μουσικό υπόβαθρο κάθε μέλους και τα μελλοντικά τους σχέδια ήταν ακόμα δύο σημαντικά μέρη της συζήτησής μας με τον κιθαρίστα και συνιδρυτή των Paradise, Rob McVey.
Συνέντευξη: Ηλέκτρα Λήμνιου
Αργότερα μέσα στον Νοέμβριο θα έχουμε την ευκαιρία να σας δούμε επί σκηνής. Το ελληνικό κοινό έχει προετοιμαστεί κατάλληλα για τις εμφανίσεις σας. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο concept; Τι να περιμένουμε από εσάς;
Το concept είναι η ροκ μουσική στην πιο απλή, πιο άμεση και συγκλονιστική της μορφή. Σε όλο της το μεγαλείο. Θα τα δώσουμε όλα ώστε το κοινό, να νιώσει την ικανοποίηση, τη διαφυγή, το μεγαλείο και το φως.
Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο σας EP, με τίτλο «Yellow». Μιλήστε μας για το στιλ μουσικής των Paradise. Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και ποια είναι η ιστορία του «Goodbye 21st Century»?
Οι Paradise είναι ένα μινιμαλιστικό συγκρότημα, απλά οι τέσσερις μας χωρίς νεραϊδόσκονη. Δεν θέλουμε να μπει τίποτα στον δρόμο μας. Έχει να κάνει πρώτα με τα τραγούδια, και τα αληθινά φωνητικά. Χωρίς να βασιζόμαστε σε τίποτε άλλο παρά μόνο σε αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς οι τέσσερις μπροστά στα μάτια σας.
Ονομάσαμε το EP Yellow, όπως το πρώτο μέρος μιας μελλοντικής σειράς· το άλμπουμ πιθανότατα θα ονομαστεί «Pink Album». Μας άρεσε η ιδέα να ονομάσουμε κάθε άλμπουμ με ένα χρώμα, παρά με έναν κλασικό τίτλο. Η εικονογράφηση του Malcolm Liepke δίνει ένα μήνυμα –παρακμή και ακολασία, αισθησιασμό και ανδρογυνισμό – διαφυγή.
Το «21st Century» προέκυψε έτσι απλά, έδινε αυτή την αίσθηση ότι «ο κόσμος τελειώνει αλλά δεν πειράζει». Υποσυνείδητα μόνο ο θεός γνωρίζει, καθώς ο Τραμπ και το Brexit κυριαρχούσαν στις ειδήσεις, υποθέτω ότι αυτό το τραγούδι προέκυψε φυσικά, ίσως ως αντανάκλαση όλων αυτών.
Είστε τέσσερις διαφορετικοί άνθρωποι. Από πού αντλείτε την έμπνευση για να γράψετε τα τραγούδια σας. Τι έχετε κοινό;
Αυτό που έχουμε κοινό είναι η επιθυμία για κάτι σπουδαίο. Στους Paradise υπάρχει σκοτάδι, το οποίο χρειαζόμαστε για στήριγμα· κάποιες φορές μας θυμίζει αγαπημένα συγκροτήματα από το χθες, όπως τους Bad Seeds, Suicide ακόμα και τους πιο πρόσφατους Suede. Άλλοτε μπορεί να είναι κάποια ταινία, που μας αρέσει, με τον DavidLynch ή κάτι ανάλογο. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια εξωπραγματική εμπειρία επίσης – το τραγούδι Crying προέκυψε από αυτή τη φιλοδοξία. Άλλες φορές η έμπνευση πηγάζει από αυτά που βλέπουμε, τραγούδια όπως το Humiliation δημιουργήθηκαν από θυμό, νιώσαμε ωραία που αντιπαραθέσαμε αυτούς τους στίχους με μια μουσική «αμερικανιά» που βγάζει θετικά συναισθήματα.
Ποιο ήταν το κίνητρο για να δημιουργηθούν οι Paradise;
Ήταν ξεκάθαρο ότι έπρεπε να γίνει. Έπρεπε να δημιουργηθεί μια μπάντα σαν αυτή.
Κάθε μέλος των Paradise έχει ένα αξιοσημείωτο μουσικό παρελθόν. Φοβάστε αυτή τη νέα αρχή ή τη σύγκριση που μπορεί να γίνει;
Ελπίζω ότι οι Paradise θα κριθούν μεμονωμένα. Ίσως, το σύνολο να προηγείται του μέρους… όπως λέμε στα αγγλικά.
Εκτός από το EP, αυτή τη στιγμή κάνετε περιοδεία σε όλο τον κόσμο για αρκετές εμφανίσεις. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Θα ξεκινήσουμε ηχογράφηση στο Αμβούργο, τον Μάρτιο του 2018, στη συνέχεια θα κάνουμε περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο και φεστιβάλ τον επόμενο χρόνο. Αλλά, σας παρακαλώ, φέρτε μας πάλι πίσω στην Ελλάδα.
Σας ευχαριστούμε και σας στέλνουμε την αγάπη μας, RobMcVey.
πλησιάζουν!
Αθήνα – Σάββατο 25 Νοεμβρίου – Gagarin205
Θεσσαλονίκη – Κυριακή 26 Νοεμβρίου – Principal Club Theater