O Karim Rashid είναι ένας από τους πιο παραγωγικούς σχεδιαστές της γενιάς του. Πάνω από 3000 σχέδια, πάνω από 300 βραβεία, σε περισσότερες από 40 χώρες πιστοποιούν το μύθο του Καρίμ στο design.
Ποιο πιστεύετε ότι είναι το design του μέλλοντος, εκτός από νέα υλικά και νέες τεχνολογίες;
Είναι αδύνατο να διαχωρίσουμε το design του μέλλοντος από την τεχνολογία! Το design βασίζεται στις νέες τεχνολογίες. Επηρεάζεται και πρέπει να επηρεάζεται από αυτές. Όλα τα σημαντικά έργα του τελευταίου αιώνα ξεχώρισαν επειδή βασίστηκαν στη νέα τεχνολογία.
Για παράδειγμα, στην καρέκλα του Μπρόιερ χρησιμοποιήθηκε ατσάλινος σωλήνας από ένα εργοστάσιο ποδηλάτων. Στην καρέκλα του Άλβαρ Άαλτο χρησιμοποιήθηκε τεχνολογία σωλήνα κόντρα πλακέ, την οποία εμπνεύστηκε από έναν τοπικό κατασκευαστή ξύλινων σωλήνων αποχέτευσης κ.τ.λ. Η πρώτη πλαστική καρέκλα Monobloc κατασκευάστηκε χάρη στην τεχνολογία ρητίνης και στην τεχνολογία έγχυσης πλαστικού σε καλούπι. Ο Ιμς εισήγαγε μία από τις πρώτες μηχανές κατασκευής καμπυλωτού κόντρα πλακέ.
Επομένως, το βιομηχανικό design δημιουργείται από τους σχεδιαστές που υιοθετούν νέες τεχνολογίες, είτε πρόκειται για υλικά, τρόπους παραγωγής ή μηχανικές εφευρέσεις. Συνεπώς η μελλοντική καινοτομία εξαρτάται από το πόσο εμείς, οι σχεδιαστές, είμαστε ανοιχτοί στο νέο, στο διαφορετικό. Πολλοί εικάζουν ότι το design εξελίσσεται με πιο επιφανειακές τάσεις, όμως αυτό που μας κινητοποιεί είναι η τεχνολογία.
Είναι δυνατόν να υπάρξει design χωρίς στιλ; Σε ποια περίπτωση θα μπορούσε να συμβεί αυτό;
Αντιπαθώ τη λέξη «στιλ». Το design πρέπει να αφορά περισσότερο τη σύγχρονη κουλτούρα και λιγότερο το στιλ και τη μόδα. Προτιμώ το design που ξεπερνά τις τάσεις της μόδας. Προτιμώ να επεξεργάζομαι και να αναζητώ νέες διαλέκτους που απηχούν τον τεχνικό-οργανικό ψηφιακό μας κόσμο.
Ο κόσμος συρρικνώνεται και οι ίδιες μορφές, έννοιες και ιδέες αναπαράγονται σε μεγάλο βαθμό. Ακολουθώντας τις τάσεις, ο κόσμος του design είναι συχνά κοντόφθαλμος και απομονωμένος. Προσωπικά, προσπαθώ να εμπνέομαι από την καθημερινότητα, από την όμορφη ένωση του κόσμου μας που δεν γνωρίζει σύνορα και από το δικό μου όραμα· ένα είδος πλουραλισμού το οποίο βασίζεται στις καθημερινές ανθρώπινες ανάγκες και επιθυμίες.
Μπορεί ένας πελάτης να καθορίσει τις τάσεις; Πώς θα μπορούσε να επηρεάσει τη δημιουργικότητα, τον δημιουργό ή το προϊόν;
Ναι, ο πελάτης μπορεί να καθορίσει τις τάσεις με πολλούς τρόπους. Αποφασίζει σε ποια εργαλεία θα επενδύσει, ποια τεχνολογία θα ακολουθήσει και συνεπώς καθορίζει την αγορά. Θεωρώ ότι οι περιορισμοί συνθέτουν το μεγαλύτερο μέρος της δημιουργικότητας.
Δεν μπορώ να δημιουργήσω από το μηδέν. Πάντα πίστευα ότι οι περιορισμοί ή τα προβλήματα θα πρέπει να θεωρούνται ευκαιρίες. Όσους περισσότερους περιορισμούς έχω τόσο πιο δημιουργικός γίνομαι. Έχω γίνει ειδικός στο να ανταποκρίνομαι, ακόμα και να ανατρέπω τις προσδοκίες των πελατών στο πλαίσιο των περιορισμών τους. Είναι μύθος ότι οι σχεδιαστές έχουν την ιδέα και μια εταιρεία αναλαμβάνει την υλοποίησή της. Αυτό που γίνεται στην πραγματικότητα είναι μια συνεργατική ένωση ιδεών, οράματος και ιδεολογίας. Κάθε συμβόλαιο έχει ένα στόχο και είμαι ευτυχής να δουλεύω υπό αυτούς του περιορισμούς.
Ποια είναι τα «συστατικά» ενός επιτυχημένου προϊόντος;
Ζεστασιά, ανθρωπιά, τεχνολογία, συναισθηματική σύνδεση, λειτουργικότητα.
Ποια χώρα θεωρείτε ως «γκουρού» του design;
Η Ιταλία είναι ένα αέναο συνονθύλευμα αποτελούμενο από ιδέες, έννοιες, αυταπόδεικτες αλήθειες, σχεδιασμό πραγματικών και προοδευτικών βιομηχανικών προϊόντων. Η συγκεκριμένη χώρα συνειδητοποίησε, πριν από 50 χρόνια, ότι το design είναι ένα ζήτημα που αφορά το κοινό, πολύ πριν το αποδεχθεί ο υπόλοιπος κόσμος. Χωρίς τους Ιταλούς το design δεν θα ήταν τόσο πειραματικό και πανταχού παρόν. Η Ιταλία ξέρει να εκτιμάει την ομορφιά, να βιώνει την απόλαυση, να γεύεται τη ζωή και να αφουγκράζεται τον κόσμο.
Διάβασα σε παλαιότερες δηλώσεις σας ότι είστε θαυμαστής της πολυπολιτισμικής φύσης της Νέας Υόρκης και είπατε, επίσης, ότι θα ξεφορτωθούμε τα σύνορα. Πόσο μακριά είναι η «μέρα της ελευθερίας»;
Αυτή τη στιγμή διανύουμε μια δύσκολη περίοδο και ένα δύσκολο πολιτικό κλίμα, το οποίο προωθεί τα σύνορα. Όμως, ταξιδεύω ανά τον κόσμο και προσπαθώ να δημιουργώ διασυνδέσεις ανά την υφήλιο. Συνεργάζομαι με πλήθος διεθνών επιχειρήσεων, με φίλους, αγορές και παραγωγούς. Αυτό κάνω πράξη στα ταξίδια μου. Αγαπώ όλες τις χώρες και παρατηρώ συναρπαστικές διαφορές και όμορφες πτυχές του κόσμου. Θεωρώ ότι εμπνέομαι από το κάθε μέρος, από τη διαφορετικότητα, από την ποικιλομορφία. Όμως στον δικό μου ιδανικό κόσμο είμαι πολίτης ενός κόσμου χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς ταξικές προκαταλήψεις ή φυλετικές διαφορές.
Υπάρχει κάτι που θα συμβουλεύατε τους νέους σχεδιαστές;
Στους νέους σχεδιαστές δίνω πάντα αυτή τη συμβουλή: να είστε έξυπνοι, να είστε υπομονετικοί, μάθετε να μαθαίνετε, μάθετε να είστε πρακτικοί αλλά να εμπνέετε την ποίηση, την αισθητική και τα νέα παραδείγματα του μεταβαλλόμενου τοπίου των προϊόντων μας. Πρέπει να βρείτε νέες γλώσσες, νέες σημασιολογίες, νέες αισθητικές, να πειραματιστείτε με νέα υλικά και συμπεριφορικές προσεγγίσεις.
Επίσης, να θυμάστε πάντα τα αδιαμφισβήτητα ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ χαρακτηριστικά του προϊόντος, όπως το συναίσθημα, την ευκολία χρήσης, τις τεχνολογικές εξελίξεις, τις μεθόδους του προϊόντος, το χιούμορ, το νόημα και το πνεύμα θετικής ενέργειας και υπερηφάνειας του προϊόντος. Αυτό είναι που λείπει! Πολλά προϊόντα έχουν μικρή διάρκεια ζωής και πρέπει να αφουγκραστείτε το πνεύμα της εποχής στις γραμμές παραγωγής τους και όχι να προσπαθείτε εναγωνίως να μοιάσετε, να συμπεριφέρεστε και να ενεργείτε όπως όλοι οι άλλοι.
Website: http://www.karimrashid.com/
Η συνέντευξη εμπεριέχεται στο δεύτερο Ελληνόαγγλικό έντυπο τεύχος του CITY CODE.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου (Συνέντευξη & Φωτογραφίες τόσο για άλλα μέσα όσο και σελίδες στα Social Media) του CITY CODE με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα. Σε αντίθετη περίπτωση το νομικό τμήμα του CITY CODE θα λάβει όλα τα νόμιμα μέτρα.
All photos were given by Karim Rashid for the interview