Ιρλανδός street artist, illustrator, δάσκαλος.

Συνέντευξη: Δέσποινα Μονογιού

Η πρόσφατή του δουλειά με τον τίτλο Our Nation’s Sons – Τα παιδιά του έθνους μας είναι και η μεγαλύτερη σε κλίμακα τοιχογραφία του μέχρι στιγμής. Αναμφίβολα ένα σημαντικό έργο, καθώς υλοποιήθηκε σε τοίχο στο Δουβλίνο, ενόψει του δημοψηφίσματος για τον γάμο ομοφυλοφίλων, υποστηρίζοντας το δικαίωμα στην αγάπη.

Ως καλλιτέχνης και δάσκαλος, ο Joe Caslin πάντοτε υπήρξε ευαίσθητος όσον αφορά την ευημερία των νέων. Γι’ αυτό και κοινωνικά μηνύματα μεταφέρονται δημιουργικά μέσα από την τέχνη του.

Για την ιστορία, οι Ιρλανδοί είπαν ‘ναι’ στην αγάπη στις 22 Μαΐου 2015.

Λίγο πριν το δημοψήφισμα για το δικαίωμα του γάμου ομοφυλοφίλων στην Ιρλανδία, η τοιχογραφία σας με το όνομα ‘Our Nation’ s Sons’ (μετ. Τα παιδιά του έθνους μας) στο Δουβλίνο, αποτελεί ένα ηχηρό και άμεσο μήνυμα, όχι μόνο προς τη δική σας κυβέρνηση αλλά και προς τον κόσμο γενικότερα. Πιστεύετε πως η street art και η δημοσιότητά της στα social media μπορεί να αλλάξει τα πράγματα όσον αφορά κοινωνικά ζητήματα;

Οπωσδήποτε! Η τέχνη χρησιμοποιείται ως πειστική δύναμη εδώ και αιώνες. Αυτό δεν είναι κάτι νέο. Αυτό όμως που είναι καινούριο είναι το πλαίσιο. Τα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης επιτρέπουν μεγαλύτερη πρόσβαση σε τέτοιου είδους έργα, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, αλλά, παράλληλα, εμποδίζουν τη διαχρονικότητά τους, λόγω της ακόρεστης διάθεσής τους. Το κλειδί είναι η εξεύρεση ενός μηνύματος στο οποίο πιστεύει κανείς. Αυτή η πεποίθηση θα έχει τη δική της ισχύ.

Όντας έξω σε κοινή θέα, με ποιο τρόπο μπορεί η τέχνη του δρόμου να είναι προσωπική για τον ίδιο τον καλλιτέχνη;

Η τέχνη ως ανθρώπινη αντίδραση είναι εγγενώς προσωπική. Ο χαρακτήρας μου και η ενέργειά μου εμπεριέχονται σε κάθε σχέδιο/εγκατάσταση. Προσπαθώ να περιλαμβάνω πολύ προσωπικές ιστορίες και σύμβολα για την ανάπτυξη και την εγκατάσταση του κάθε έργου. Αυτό μου δίνει μια μικρή αίσθηση ιδιοκτησίας, όταν το σχέδιο αποκαλύπτεται στο κοινό.

Ποια είναι η πραγματική ανταμοιβή για έναν καλλιτέχνη της street art;

Δύσκολη ερώτηση. Για μένα νομίζω πως είναι η διαδικασία καλλιέργειας μιας ιδέας και η πίστη στη δυναμική της μέχρι αυτή να υλοποιηθεί σε έναν τοίχο και στη συνέχεια, το να βλέπεις αυτή την ενέργεια να μεταφέρεται στον θεατή.

Τι θα ζωγραφίζατε στην Αθήνα του 2015;

Αρχικά χρειάζεται μια επίσκεψη στην πόλη. Έχω μια τεράστια συγγένεια με την Ελλάδα. Οι Έλληνες που γνώρισα τα τελευταία χρόνια και που έχω τη χαρά να αποκαλώ φίλους μου, είναι έξυπνοι, διαλλακτικοί και κλασικές ελληνικές φιγούρες. Αυτό ακριβώς θα ήθελα να αποτυπώσω σε οποιοδήποτε σχέδιο θα μπορούσα να φέρω σε έναν αθηναϊκό αστικό καμβά.