Ερωτήσεις: Γιώργος Μπίλιος
Μια εμβληματική προσωπικότητα του blues/rock, μια από τις χαρακτηριστικές φωνές των 60’s αποδεικνύει ότι η ηλικία δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε κανέναν, αν αυτός είναι ανήσυχο πνεύμα. Κυρίες και κύριοι, χωρίς ιδιαίτερες συστάσεις… ο κύριος Eric Burdon, σε μια εκ βαθέως συνέντευξη στο City Code.
“It’s my life and I do what I want…” Είναι ακόμα το motto σου; Αισθάνεσαι ότι η ζωή σου έχει φερθεί γενναιόδωρα;
Θα έλεγα πως ναι.
Όμως στη ζωή υπάρχουν πάντα όρια, που, ώρες-ώρες, είναι δύσκολο να ξεπεράσεις. Το λεπτό σημείο είναι να γνωρίζεις πάντα τι ακριβώς θέλεις και περισσότερο το πώς θα το αποκτήσεις.
Κι όταν το κατακτήσεις θα πρέπει να ανακαλύψεις πώς θα το κρατήσεις ζωντανό.
Η υπομονή είναι κάτι που πολλές φορές αναγκάστηκα να κάνω, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό.
Υπάρχουν πράγματα που ακόμα θέλω να κάνω και ο μόνος που μπορεί να με σταματήσει είναι ο εαυτός μου.
Πώς αισθάνεσαι να είσαι η έμπνευση για πολλούς τραγουδιστές (συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου σ’ αυτούς) και μουσικούς; Είναι δύσκολο να το διαχειριστείς;
Δεν είναι κάτι που σκέφτομαι διαρκώς, αλλά είναι όμορφο να ακούω ότι συμβαίνει, γιατί κι εγώ είχα τις επιρροές μου, κυρίως από τους μαύρους ερμηνευτές.
Θαυμάζω τη δουλειά που όλοι αυτοί έχουν κάνει, δίνοντας σε μας τη «σκυτάλη» των μπλουζ.
Ύστερα απ΄όλα αυτά τα χρόνια που γράφεις μουσική και παίζεις live, έχεις την ίδια ενέργεια στη σκηνή; Έχεις ανάγκη να βρίσκεσαι ακόμα στις επάλξεις;
Αεροδρόμια, ξενοδοχεία και ταξίδια ανάμεσα στα Live μπορεί να κουράζουν πλέον, αλλά η ορμή να ανέβεις στη σκηνή και να έχεις απέναντί σου ένα κοινό που μπορείτε να ταυτιστείτε, είναι ακόμα απολαυστικό.
Οι Animals είναι ένα κεφάλαιο στην ιστορία της μουσικής. Αλλά εδώ θα πρέπει να ομολογήσω ότι θεωρώ τη συνεργασία σου με τους War μοναδική. Όταν κάθεσαι στον καναπέ σου πίνοντας το τσάι σου, σκεφτόμενος αυτές τις στιγμές, έρχεται στο μυαλό σου κάτι ιδιαίτερο από αυτές τις περιόδους που θα ήθελες να μας αναφέρεις;
Οι Animals όπως και οι War ήταν και οι 2 μεγάλες μπάντες και κάθε μία έκανε επιτυχία στον καιρό της. Η πειραματική μουσική που κάναμε με τους Animals, σε κείνη την ψυχεδελική περίοδο, ήταν κάτι που διασκέδασα ιδιαίτερα, ιδίως τον χρόνο που πέρασα με τον Jimmy Witherspoon. Αισθάνομαι ευγνώμων που συνεργάστηκα με όλους αυτούς τους υπέροχους μουσικούς, αυτά τα χρόνια που παράλληλα ήταν και η έμπνευσή μου.
Γνωρίζω ότι έχεις μια ξεχωριστή σχέση με την Ελλάδα. Πολλά live, μια συμμετοχή σε ταινία (Ο Αδερφός μου), κλπ. Επίσης είμαι περήφανος που έχω αποκτήσει το Cd σου “Athens traffic live” από Lives στη χώρα μου. Πώς αυτή η σχέση εξελίχτηκε στα χρόνια;
Πάντα αγαπούσα την Ελλάδα. Την αρχιτεκτονική της, την ιστορία της, τα φαγητά της, τη θάλασσα. Κυρίως τη φλόγα στα μάτια των ανθρώπων. Μετά γνώρισα τη γυναίκα μου. Και αυτή η σχέση μετατράπηκε σε αγάπη μιας ζωής…
Αν δεν ήσουν μουσικός τι θα ήθελες να είσαι;
Πολύ πιθανό να ήμουν ένας μαχαιροβγάλτης! (γέλια). Δεν ξέρω αλήθεια. Πάντως για καλό και για κακό τα μπλουζ με αποδέχτηκαν σαν έναν δικό τους άνθρωπο και μου έδωσαν τη δυνατότητα να ζήσω. Παρόλα αυτά, μου αρέσει να ζωγραφίζω και να γράφω, οπότε θα έκανα μάλλον κάτι αντίστοιχα δημιουργικό.
Τι ακούς αυτή την περίοδο; Κάτι να μας προτείνεις;
Μ’ αρέσουν οι Alabama Shakes, Black Keys, Eric Bibb, Calexico, αλλά κυρίως ακόμα ακούω τους μεγάλους ερμηνευτές που πάντα ήταν εκεί για μένα, από τον Ray Charles στον James Brown και τον Rahsaan Roland Kirk. Τελευταία ανακαλύπτω ξανά το βινύλιο!
Τελευταίο album το 2013 με τίτλο «Till your River Runs dry». Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Γενικά, βρίσκομαι σε διαδικασία ιδεών, γραψίματος, σκεπτόμενος ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Θα υπάρξει κάτι καινούριο στο εγγύς μέλλον!
Πάντα ήθελα να σε ρωτήσω… Είσαι οπαδός της Newcastle; Ρωτάω γιατί αισθάνομαι πολύ μόνος εδώ στην Ελλάδα, υποστηρίζοντάς την.
Δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς αν ήθελα να επιζήσω! (γέλιο)
Website: http://www.ericburdon.com/
[divider]ENGLISH[/divider]Eric Burdon / Musician
Interview: George Bilios
It is a legend; one of the most influential voices of all times; the heart and the soul of blues/rock. Ladies and gentlemen please welcome Mr. Eric Burdon…
“It’s my life and I do what I want…” Is it your motto till now? Is life treated you generously?
Pretty much so.
But in life there are limitations that, at times, are impossible to breach. The tricky part is knowing what you want in life and, most importantly, knowing how to get it.
And when you get it you have to figure out how to keep it.
Patience is something that is sometimes forced upon me and that’s not necessarily a bad thing.
I can say that there are still things I want to do and there’s nothing stopping me, except myself.
How does it feel to be the inspiration for many singers (including myself) and musicians? Is it hard to handle?
It’s not something I spend much time thinking about, but it is nice to hear that several of my peers have acknowledged me and that I have become an influence to them as mainly many black recording artists were an influence to me.
I admire what each of them has done, passing along of the baton of the blues.
After all those years performing and writing music, do you feel the same energy when you come on stage? Do you find yourself the necessity to perform?
Airports, hotels and traveling between gigs gets old, but the rush of going on stage and having an audience to relate to, is always a pleasure.
The Animals is a great chapter in music history. But I have to admit that I’ve enjoyed your collaboration with War, the most. It broadened my music horizons. When you sit at your sofa drinking your tea and bring these memories back, do you feel like you want to mention something special for those periods of your musical career?
The Animals, as well as War, were both great bands and each one succeeded for their time. The experimental music with the New Animals during the psychedelic period was something I had fun being a part of – and the time I spent with Jimmy Witherspoon is something that I will always remember , with great fondness. I’ve been fortunate enough to be surrounded by great musicians over the years and to be inspired by them all.
I know that you have a special affair with Greece. Many live performances (I’ve seen you twice), one movie appearance (My Brother), etc. I have to mention also that I am a proud owner of your “Athens traffic live” Cd from your live shows in my country. How this affair developed through years? What was the triggering event?
I’ve always loved Greece, the architecture, the history, the cuisine, the ocean. The spirit in the eyes of the people. Then, I met a Greek woman who became my wife. It’s more than an affair. It’s lifelong love.
If you haven’t been a musician what would you be?
A thug!!! (laughs) I don’t know. For better or worse, the blues accepted me as one of it’s own and gave me a way to earn a living.Otherwise, I love to paint and I love to write so I would have done something else, creative.
Are you listening to new stuff? Any recommendations?
I like Alabama Shakes, Black Keys, Eric Bibb, Calexico…but mostly, I still listen to the greats who have always been there for me, from Ray Charles to James Brown to Rahsaan Roland Kirk . Recently, we got an incredible turntable and I am rediscovering vinyl.
Last album in 2013 named “Till your River Runs dry”. Are you planning something new?
I’m throwing some ideas around, writing, thinking about what will be next. There will be a new recording in the not too distant future.
I always wanted to ask you this. Are you a Newcastle fan? I am just wondering because I feel very lonely, here in Greece supporting your region’s team…(hahahah).
I had better be a Newcastle fan – if I ever want to show my face again!!
