Click to Read in English
[typed string0=”EDITORS” typeSpeed=”20″ startDelay=”0″ backSpeed=”40″ backDelay=”500″]
Συνέντευξη: George Bilios
Παρόλο που κλείνουν μια δεκαετία στο μουσικό στερέωμα, οι Editors αποτελούν μια από τις σημαντικότερες μπάντες της σύγχρονης μουσικής σκηνής παγκοσμίως και μπορούν να παινεύονται για τις μεγάλες επιτυχίες, τις sold out εμφανίσεις και πολλές συναυλίες σε όλο τον κόσμο.
Το πιο σημαντικό, ωστόσο, πέραν της μουσικής τους, είναι ότι είναι ένα group με άποψη για το τι συμβαίνει στον κόσμο και οι δράσεις τους για αυτό που αποκαλείται «καλύτερο αύριο» είναι πιο ηχηρές από τα λόγια.
Η κουβέντα μας με τον Russ, για χάριν του City Code, περιελάμβανε σχεδόν τα πάντα.
Οι ιδιαίτερες παραλλαγές της σκοτεινής κιθαριστικής indie μουσικής αντλούν επιρροές από παλαιότερες και σύγχρονες μπάντες. Έχετε κατορθώσει να δημιουργήσετε έναν ήχο που αποκτά ταυτότητα μέσα από τα χρόνια. Ποια η διαδικασία; Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλετε να έρθει στο μυαλό του ακροατή σας;
Όταν δημιουργούμε ένα κομμάτι, φτάνουμε κάποια στιγμή σε συνεννόηση και καταλήγουμε προς μια κατεύθυνση, προσπαθώντας να δημιουργήσουμε μια γενική ατμόσφαιρα. Από τη στιγμή που δημιουργείται ένα αίσθημα μέσα μας και πιστεύουμε ότι αυτό μπορεί να φτάσει και στον ακροατή, στο σπίτι του, τότε γνωρίζουμε ότι το τραγούδι είναι σε καλό δρόμο.
Πώς καταλήξατε στο όνομα “Editors”; Είναι σημειολογικό;
Όχι, καθόλου. Είναι μια σφραγίδα, μια λέξη που θα μπορούσε να μπει στο εξώφυλλο ενός δίσκου. Στο παρελθόν είχαμε δοκιμάσει τα The Pride, Pilot και Snowfield, αλλά, στην πραγματικότητα, κανένα δεν μας εξέφραζε ιδιαίτερα. Όταν υπογράψαμε το πρώτο μας δισκογραφικό συμβόλαιο, βρήκαμε κάτι που θα μπορούσαμε να ζήσουμε μ’ αυτό.
Είχατε πει κάποτε: «είμαστε αρκετά κινηματογραφικοί ούτως ή άλλως». Με ποιά έννοια; Όσον αφορά τα τραγούδια, το σενάριο, τη σκηνοθεσία ή τη διεύθυνση φωτογραφίας;
Νομίζω όσον αφορά τη συνοδεία του ήχου από μεγάλες εικόνες. Ο ήχος μας πάντα ταίριαζε με εικόνες μεγάλης λεωφόρου, περιπλάνησης στην εξοχή, εικόνες πόλεων τη νύχτα κλπ. Πάντα υπάρχει μια δραματουργία.
Πως αισθάνεστε με τη διαδικασία στησίματος ενός live; Είναι το ίδιο συναρπαστική με τη δημιουργία ενός album;
Είναι σαφώς διαφορετικό πράγμα. Μας αρέσουν τα live shows αλλά δεν είναι το ίδιο ικανοποιητικά. Το να παίζεις σε κοινό είναι εξαιρετική εμπειρία και είμαστε πραγματικά ευγνώμονες για τους fans μας. Μ’ αρέσει να βλέπω live άλλες μπάντες. Απλά το live είναι μια μεμονωμένη εμπειρία, ενώ ο δίσκος είναι για πάντα.
Σε μια κριτική του δίσκου σας διάβασα ότι «οι Βρετανοί alternative ρόκερς επιστρέφουν, ανοίγοντας τη μουσική τους παλέτα». Ποιά καινούρια συστατικά χρησιμοποιήσατε στον καινούριο σας δίσκο;
Νομίζω τα drum machines και τις λούπες, τα οποία δεν είχαμε χρησιμοποιήσει ποτέ ξανά. Λόγω του ότι δεν είχαμε κάποιον παραγωγό, μπήκαμε βαθύτερα στη διαδικασία αναζήτησης, εξαντλήσαμε τα περιθώρια με τα τραγούδια και τους ήχους περισσότερο από άλλες φορές.
Ποια είναι τα αγαπημένα σας θέματα; Τι σας ενδιαφέρει περισσότερο;
Όλα τα μεγάλα θέματα: η ζωή, η αγάπη και ο θάνατος.
Στην Ελλάδα υπάρχει μια έντονη κινητικότητα, σχετικά με την επανα- διαμόρφωση των κοινωνικών τάξεων, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Το Brexit βρίσκεται στη διαδικασία πραγμάτωσής του. Θεωρείτε ότι η Ευρώπη περνάει ένα στάδιο αλλαγής κατεύθυνσης ή έχει απλά βαλτώσει σε μη βιώσιμες λύσεις;
Πιστεύω ότι ο κόσμος δεν λειτουργεί σε συλλογικό επίπεδο. Κι όμως, πρέπει να συλλογιστούμε το γεγονός ότι είμαστε όλοι μαζί απέναντι σ’ αυτό. Ο καθένας πιστεύει πως δεν έχει ευθύνη για την κρίση ή για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο. Έχει, η ενότητα του κόσμου είναι αναγκαία. Δυστυχώς, χιλιάδες χρόνια χρειάστηκαν για να φτάσουμε ως εδώ και ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς.
Ταξιδέψατε στην Ελλάδα για να δείτε από κοντά την εξέλιξη του προσφυγικού ζητήματος, δείχνοντας έμπρακτα την συμβολή σας στην καμπάνια της Oxfam “Stand as one”. Πως θα μπορούσε να γίνει πιο αποτελεσματική η βοήθεια;
Ο Tom, ο Elliott και ο Ed ήρθαν στην Ελλάδα για να συναντήσουν τους πρόσφυγες. Στηρίζουμε εδώ και καιρό το έργο της Oxfam και θεωρήσαμε ότι θα ήταν καλό να βλέπαμε από κοντά το έργο που επιτελείται. Το θέμα δεν είναι να γίνουν πιο αποτελεσματικοί οι οργανισμοί που βοηθούν. Είναι θέμα των κυβερνήσεων παγκοσμίως να αναλάβουν δράσεις και να στεγάσουν τους ανθρώπους που έχασαν πατρίδα και σπίτια. Από ό,τι είδαμε στα camps, η ελληνική επίσημη πολιτεία αλλά και οι άνθρωποι μεμονωμένα, κάνουν τεράστια προσπάθεια. Απλά η πίεση αυξάνεται και δεν μπορεί ένας μόνος του να σηκώσει όλο το βάρος. Κάθε χώρα, συμπεριλαμβανομένης και της Βρετανίας, πρέπει να αναλάβει το μερίδιό της.
Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή συγκρότημα που θα θέλατε, πάση θυσία, να παίξετε μαζί;
Όχι! Έχουμε παίξει με τους R.E.M. οπότε είμαστε καλυμμένοι.
Το City Code έχει ως σύνθημα το «Κοίταξε μέσα σου». Θα μπορούσε αυτό να είναι η απάντηση σε πολλά προβλήματα;
Ναι. Οι άνθρωποι θα πρέπει να δίνουν στους εαυτούς τους λίγο παραπάνω χρόνο για να επεξεργάζονται τα πράγματα, να μην αντιδρούν σπασμωδικά και να είναι ευγενείς, πάντοτε.
https://www.facebook.com/editorsmusic
In printed issue of CITY CODE