Κάπως έτσι αισθάνεσαι όταν πρέπει να χάσεις κάποιον από δίπλα σου. Τι δεν έκανες καλά; Γιατί πήγαν έτσι τα πράγματα; Τι τον πλήγωσε τόσο και απομακρύνθηκε; Ερωτήματα που μία φιλία ουσιαστική θα μπορούσε να τα λύσει από μόνη της, με βασικό άξονα την ειλικρίνεια! Αλήθεια πόσο ειλικρινής μπορείς να είσαι με ένα άτομο που δεν δέχεται την άποψη σου;
Μήπως δεν είναι έτοιμο ακόμη, μήπως αισθάνεται ότι το κριτικάρεις, ενώ εσύ απλά εκφράζεις την άποψή σου; Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση και δεν υπάρχουν συνταγές για να ευδοκιμήσει μια φιλία. Απλά χρειάζονται συστατικά για να δημιουργηθεί με συντηρητικά, ή και χωρίς… Αλήθεια, ελευθερία, αγάπη ανιδιοτελή; Ε, στο περίπου, και όχι γιατί η λέξη συμφέρον δεν πρέπει να έχει θέση, αλλά γιατί, πέρα από τα υλικά, υπάρχουν και τα ηθικά, εκείνα που κάποιος άνθρωπος θέλει να δώσει στον άλλον και να ανακυκλωθούν και να διαιωνιστεί αυτό το καλό. Καθημερινά ακούω για φιλίες που χάθηκαν… Νομίζω, και είναι απλά η άποψή μου, ότι δεν υπήρχε ωριμότητα και, όπως και στις σχέσεις, η ωριμότητα και οι εμπειρίες έχουν μεγάλη σημασία, το να δημιουργηθεί μια όμορφη φιλική σχέση. Αλλά το πόσο ώριμος είναι κάποιος δεν το ορίζει η κοινωνία ή οι εκτός φιλίας άνθρωποι, αλλά εκείνος που το διαπιστώνει πρώτος, εκείνος που μοναδικά ψάχνει διαφορετικά στοιχεία σε έναν άνθρωπο.
Δεν θα μιλήσω για αδερφικές ψυχές, αυτές υπάρχουν, αλλά ποτέ δεν ξέρεις αν πέρασαν από κοντά σου και ήσουν ώριμος να τις κρατήσεις. Ωριμότητα και εμπειρία… Να έχεις αποκτήσει τόσους πολλούς φίλους και να χάνεις όλους αυτούς… Όχι και τόσο ξαφνικά, αλλά γιατί ζητάς πλέον άλλα! Από το να βγω και να μιλήσω περί ανέμων και υδάτων (που δεν είναι απαραίτητα και κακό) μέχρι να μιλήσω για κάτι πιο εσωτερικό. Εσώψυχα που λέμε; Να μπορώ να εμπιστευτώ και να ξέρω ότι θα με ακούσει πραγματικά… Αλλά και πάλι να με ακούσει δεν είναι και το σωστό, γιατί, αντίστοιχα, θα πρέπει να ακούσω και εγώ, όχι να μιλάει μόνο ο ένας, αλλά και οι δύο… Διάλογος! Μέρος της φιλίας και αυτός! Και πάλι, όμως, όλα είναι σχετικά και, πάλι, όλα είναι υποκειμενικά.
Μην σταματάς, όμως, να κοιτάς το μέσα σου και να γίνεσαι καλύτερος! Πρώτα για σένα και μετά για τους άλλους… Και θα δεις! Θα έρθουν άλλοι και άλλοι, και άνθρωποι του παρελθόντος και θα σου πουν και θα τους πεις, συγγνώμη, έσφαλα και έσφαλες… Η συγγνώμη αυτή θα καθρεφτίζεται στα μάτια τους! Και να έχεις τη δύναμη να συγχωρείς, όχι να παρακολουθείς… Και θα δεις… Όλα θα λάμψουν! Θα πάρεις μια ανέλπιστη δύναμη από ‘κει που δεν το περιμένεις. Αγάπησε, αγαπήσου, μίλα με ειλικρίνεια! Δεν θα χάσεις ποτέ απ’ αυτό! Η εικόνα σου, πάντα και έπειτα από χρόνια, ακόμη και αν σήμερα μπορεί να σε θεωρούν υπερβολικό, θα φαντάζει κάτι θετικό! Γιατί είχες τη δύναμη να πεις την αλήθεια! Τη δική σου αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή! Ποτέ δεν έβλαψε η αλήθεια αυτή καθεαυτή, παρά μόνο ο τρόπος που την είπε κάποιος…
