Συντάκτης: Δέσποινα Μονογιού
Δεν είμαι ειδήμων σε τίποτα και δεν έχω τυχερό αριθμό το 20. Γενικώς δεν έχω τυχερό αριθμό. Μαζεύω πληροφορίες και βιώματα και σου τα παραθέτω μήπως κάποτε σου φανούν χρήσιμα. Να λοιπόν εκείνα που θα ήταν καλό να κάνεις σε περίπτωση που… είσαι γυναίκα στα πρόθυρα νευρικής κρίσης:
1. Η μετά Franco εποχή είναι διεθνής. Άρπαξε την ευκαιρία, τράβα την απ’ τα μαλλιά, ξεχείλωσέ την, σαν άλλος Θησέας βρες την άκρη του μίτου της Αριάδνης και γίνε αυτό που θέλει η καρδιά σου να γίνει: μητέρα, σύζυγος, παλιοκόριτσο, με την καλή έννοια (δηλαδή;), μια femme fatale, καριερίστας, καρτουνίστας, πιανίστας ετσέτερα.
2. Αν ό,τι προστάζει η δική σου φύση δεν είναι ελληνο-κοινωνικά αποδεκτό, προσπάθησε να κατανοήσεις την ανικανότητα των άλλων να αποδεχτούν και συνέχισε με ευλάβεια να ζεις αυτό που η δική σου ψυχή λαχταρά. Θα το ξεπεράσουν, ή έστω, κάποτε θα μάθουν να χωράνε στο στενό τους μυαλό. Μ’ ακούς;
3. Εκείνο το ον μέσα σου που φωνάζει, αναπνέει, βρυχάται και επαναστατεί, ποτέ μην το θυματοποιείς. Γιατί το ξέρεις καλά πως είναι βετεράνος πολεμιστής και απ’ τα συντρίμμια του θα αναγεννηθεί. Σε κάθε περίπτωση, φρεσκοχωρισμένη!
4. Βάλε στη ζωή σου γυναίκες που έμπρακτα, χωρίς αναλύσεις και κύκλους ομαδικής θεραπείας, θα σε βοηθήσουν να κατανοήσεις τη δύναμη που κρύβει το φύλο σου. Ωστόσο, έχε κατά νου πως πλακάτ φεμινιστικών συνθημάτων δεν θεωρούνται vintage trend.
5. Σε καμία περίπτωση μην το ρίξεις στο ποτό, καθώς παχαίνει. Παχαίνει όσο τίποτ’ άλλο την ελαφρότητα του εγκεφάλου και το καθιστά όρνεο των ευάλωτων συναισθημάτων.
6. Πάντα στο μυαλό σου να έχεις τη μάνα. Τη μάνα, μητέρα, φιλενάδα, Αναστασία, μαμά, που όποιο ρόλο κι αν υπηρέτησε στο δικό σου πατρικό, πάντα ήταν η γεννήτρια δύναμης, για να συνεχίσεις να πορεύεσαι. Το ίδιο χάρισμα να ξέρεις φέρεις κι εσύ, Manuela. Εκ γενετής. Sorry guys.
7. Περί γυναικείας αλληλεγγύης. Φήμες λένε πως, απ’ όσες αντρικές αγκαλιές κι αν έχεις περάσει, την πιο βαθιά, ουσιαστική, λυτρωτική, θα τη βρεις στα ντελικάτα χέρια της φίλης, της αδερφής. Ω ναι, μιας αδερφής! Εκεί να γυρνάς, Raimunda!
8. Και πριν πέσεις με τα μούτρα, με παραλογισμό και υστερία, σε διορθωτικές επεμβάσεις, να θυμάσαι πως η ομορφιά είναι υποκειμενική. Χρειάζεται κάτι παραπάνω από πλαστικό και fiber για να εμπνεύσεις ένα παιδί, έναν άντρα, έναν σκηνοθέτη, έναν μόδιστρο. Ε Rossy;
9. Μη δίνεις βαρύτητα στην ελαφρότητα και μην τρελαίνεσαι για να πετύχεις τα ανούσια. Η ζωή δεν είναι ένας αγώνας για να γίνεις cheerleader, αλλά μια ευρωπαϊκή ταινία με αργούς ρυθμούς, σταθερή πλοκή, βαθιά απεικόνιση συναισθημάτων, αληθινούς στοχασμούς και χαρακτήρες, ακόμη και σε ακραία μορφή.
10. Αρνήσου κάθε παθητικό ρόλο στη ζωή, καθώς και κείμενα του τύπου “Τι έκανα για να το αξίζω αυτό;”, αποδεσμεύοντας τον εαυτό σου από αποπνιχτικά σκηνικά και κουρελιασμένες καταστάσεις. Αν πρέπει να φύγεις Gloria, τότε πρέπει να φύγεις! Σε κάθε σκηνή υπάρχει μια πόρτα.
11. Χώρισες. Πάλι χώρισες. Αν ο χωρισμός σε έφερε άλλη μια στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, μην επιδοθείς σε σκοτωμούς αναμνήσεων. Καθώς όλα εξελίσσονται και δεδομένου ότι εσύ δεν οδηγείς με την όπισθεν στην εθνική οδό των μεγάλων ταχυτήτων, η νηνεμία εντέλει θα επέλθει. Τότε που εσύ θα λες “Ο Ivan; Α ναι! Τότε. Κάποιος Ivan”.
12. Περί τετριμμένων. Ζήσε την κάθε μέρα σαν γιορτή! Μην περιμένεις την ογδόη Μαρτίου για να γιορτάσεις τη γυναικεία σου υπόσταση. Αν χρειαστεί να γκουγκλάρεις την ημέρα αυτή για είσαι ακριβής στην ημερομηνία, τότε είσαι σε καλό δρόμο.
13. Κι αν χρειαστεί να προσποιηθείς , κάντο όσο πιο πιστά στο δικό σου σενάριο. Φτιάξε τον δικό σου ρόλο και δούλεψέ τον όσο μπορείς για να μπεις στο πετσί του. Ωστόσο, μην επιδιώκεις διθυράμβους και όρθιο χειροκρότημα. Ηθοποιός και κοινό, εσύ!
14. Κι αν χρειαστεί να κάνεις τον κόσμο μέσα σου κουβάρι, προκειμένου να βρεις την όποια άκρη, κάντο σιωπηλά, ιδιωτικά και αναίμακτα. Μην αναμαλλιάζεσαι σε ανεμοδαρμένα ύψη.
15. Ανέβαινε τα σκαλοπάτια της επαγγελματικής σου πορείας με σταθερό βήμα. Κάποιοι ξεκίνησαν γράφοντας πορνογραφικές νουβέλες και κατέληξαν εμπνευστές και ορόσημα στο είδος τους. Με σύνθημα ”θέλω τον κόσμο και τον θέλω τώρα”, ελλοχεύει ο κίνδυνος να μετατραπείς σε βουλιμικό τέρας.
16. Αν όλα σου φαίνονται βουνό, φρόντισε να ξεκινήσεις το ταξίδι για ηρεμία από τις ρίζες σου. Είτε αυτές είναι το σπίτι σου, η πόλη σου, μια ιδέα, η χώρα σου, πέντε άνθρωποι, μια συγχώρεση, το μέσα σου.
17. Μην ξοδεύεσαι. Να δίνεσαι λίγο-λίγο και αναλογικά. Λαϊκιστή, κράτα λίγο εαυτό καβάτζα.
18. Γιατί; Ρώτα τον εαυτό σου γιατί. Μόνο έτσι.
19. Βάλε στη ζωή σου όσα χρώματα θες και μην εμμένεις στην ασφάλεια του μαύρου. Με τόση μαζική απήχηση άλλωστε, η ίδια η ζωή είναι κιτς.
20. “To all the women who have played actresses. To all women who act. To men who act and become women. To all the people who want to be mothers. To my mother.” Το είπε ο Pedro. Πιθανώς στα ισπανικά.
