Νίκος Μήτσας

Αραχτός στην παραλία… πλατς, πλατς το κυματάκι… φλάπα, φλούπα η θαλασσίτσα… παντού μυρίζει αντηλιακό καρύδα και ιώδιο…

ιστορίες της διπλανής πόρτας…στην οποία δεν ξέρεις ποιος μένει!Και ξυπνάς πρωί-πρωί για τη δουλειά και έχεις να φτιάξεις τον καφέ σου

Silver Alert: εξαφάνιση χαράς!Μπορείτε να βοηθήσετε;Την ημέρα που εξαφανίστηκε φορούσε μαύρα ρούχα κι άραχνα που της είχα κάνει δώρο εγώ. Η ζωή της βρίσκεται σε κίνδυνο!

Ωραίο το χέρι που σε σπρώχνει, ωραίο κι αυτό που σε τραβάει! Ωραίο πράγμα η βοήθεια γενικώς! Είναι όμορφο να νοιώθεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται για σένα και στη δύσκολη στιγμή θα το απλώσουν το ρημάδι προς το μέρος σου και δε θα το παίζουνε από κουλοί έως «συγγνώμη είχα τις τσάντες από τη λαϊκή στα χέρια μου, ήθελα αλλά δεν μπορούσα».

ιστορίες της διπλανής πόρτας …στην οποία δεν ξέρεις ποιος μένει!Ξυπνούσα λοιπόν το πρωί με καθαρή μπέρτα και ξεχυνόμουνα στη μάχη για να γυρίσω το βράδυ σπίτι μου με καθαρή συνείδηση. Εγώ κι η μπέρτα μου με το τεράστιο «Ε» στο κέντρο της (απ’ το «Ευθύμης», το όνομά μου) ήμασταν έτοιμοι καθημερινά να αντιμετωπίσουμε κάθε κίνδυνο, να σώσουμε οτιδήποτε θα απειλούσε έστω και στο ελάχιστο το Γκόθαμ Σίτυ! …Ε, συγγνώμη… την εταιρεία όπου δουλεύω ήθελα να πω.

ιστορίες της διπλανής πόρτας…στην οποία δεν ξέρεις ποιος μένει! “καλή εξωσχολική χρονιά” του Νίκου Μήτσα Ανοίγουν τα σχολεία, αντίο τεμπελιά. Σε λίγο στα θρανία θα πιάσουμε δουλειά.

ιστορίες της διπλανής πόρτας…στην οποία δεν ξέρεις ποιος μένει!“παίζουμε φανερό;” φίλος: άτομο με το οποίο αναπτύσσει κάποιος μια (στενή) κοινωνική σχέση, η οποία βασίζεται στην αμοιβαία αγάπη, συμπάθεια, εκτίμηση*

Διωξ’ την! Όχι, δε θα την πειράξει, σταμάτα τις ψεύτικες ευγένειες, σε παρακαλώ, δεν τις τρώω πια τις δικαιολογίες σου…! Και γιατί να την πειράξει άλλωστε; «Μοναξιά» τη λένε. Γιατί τη λένε «μοναξιά»; Γιατί είναι μόνη της. Και της αρέσει που είναι μόνη της. Το θέμα είναι ότι σε λίγο -και σένα που δε σ’ αρέσει τελικά- «μοναξιά» επίσης θα σε λένε! Χρόνης Παπαζήσης, ο επονομαζόμενος και Μοναξιάς! Διωξ’ την! Έχει τόσο ωραίες λέξεις η ελληνική γλώσσα για να σου βγάλουν ένα παρατσούκλι, μη διαλέγεις τη χειρότερη! Διωξ’ την! Βρες τη λέξη που σου κάνει και -να σου πω;- θα δεις ότι αυτή θα φύγει από μόνη της. Τέτοια είναι. Αντικοινωνική φυσικά. Άντε, τι κάθεσαι και τον κοιτάς; Τον τοίχο εννοώ! Σήκω και άνοιξε το λεξικό. Κουνήσου! Άνοιξε και ψάχνε λέξεις. Ψάχνε! Λέξεις! Όμορφες λέξεις! Χαρούμενες λέξεις! Λέξεις για δύο! Ψάχνε! Βρες τη δική σου, ντε! Βρες την! Βρες την εικόνα σου! Βρες αυτό που φαντάζεσαι για σένα! Βρες αυτό που δε βρήκες τόσα χρόνια! Βρες παρέα… μ’ ακούς; Μ’ ακούς;;; Βρες παρέαααααααααα!!!

ιστορίες της διπλανής πόρτας…στην οποία δεν ξέρεις ποιος μένει!Μα δεν θα το αποδείξεις τώρα αυτό. Το έχεις αποδείξει εδώ και 17 ολόκληρα χρόνια. Αυτά τα χρόνια είναι που θα σου αφήσουνε την πόρτα ανοιχτή ή κλειστή. Όχι οι δύο εβδομάδες των Πανελληνίων. Το μόνο που έχεις τώρα να αποδείξεις είναι ότι εμπιστεύεσαι και αγαπάς τον έρημο αυτόν μαθητή και θα το κάνεις, ακόμα κι αν το πρώτο λιθαράκι του δεν μπει σωστά ή ακόμα κι αν γκρεμιστεί. Και θα του δείξεις μέρη που θα βρει καινούρια λιθαράκια. Όχι για να τα χτίσετε μαζί. Για να αποφασίσει εκείνος ποια θέλει να πάρει και πώς να τα χρησιμοποιήσει. Είναι δικός του ο κόσμος. Φρόντισε λοιπόν να σε θέλει μέσα σ’ αυτόν κι όχι να τον κοιτάς πίσω από κάγκελα.

ιστορίες της διπλανής πόρτας …στην οποία δεν ξέρεις ποιος μένει!Μα πού τον έχω βάλει; Έφαγα τον τόπο! Μήνες ολόκληρους τον ψάχνω και δεν καταλαβαίνω πού έχει πάει! Τον καλό μου εαυτό, μωρέ, μην και τον είδε κανείς; Να δεις που θα τον έχω κρύψει με τα χειμωνιάτικα…! Κατά λάθος ή επίτηδες, δεν ξέρω, αλλά εκεί μέσα πρέπει να ‘ναι. Στη βαλίτσα μου την κόκκινη. Ναι, ναι, στην κόκκινη… Στη μαύρη αποκλείεται! Εκείνος έψαχνε πάντοτε κάτι χαρούμενο.

ιστορίες της διπλανής πόρτας…στην οποία δεν ξέρεις ποιος μένει! του Νίκου Μήτσα. Υ.Γ.: Ο πιο μορφωμένος κλάδος που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι αυτός των σερβιτόρων. Από καλλιτέχνες μέχρι και επιστήμονες είναι αυτοί που σου σερβίρουν τον καφέ ή το ποτό σου, γι’ αυτό ας το παίξουμε λιγότερο έξυπνοι και ανώτεροι την επόμενη φορά που θα θέλουμε να βγάλουμε τα απωθημένα μας σε κάποιον. Όχι ότι, αν ήταν αγράμματοι και απαίδευτοι, σημαίνει πως θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται αγενώς, αλλά τώρα έχουμε έναν λόγο παραπάνω…

..Zorro, Batman, Πειρατής, Ιππότης, Power Ranger, Spiderman, Φρυγανιά…! Φρυγανιά;;; Ναι, ναι, καλά άκουσα… Το κοριτσάκι στο απέναντι ράφι με τις αποκριάτικες στολές ζητούσε απεγνωσμένα απ’ τη μητέρα του να ντυθεί Φρυγανιά! Δεν ξέρω ποια υπέροχα τρελή σκέψη το οδήγησε εκεί, αλλά το βρήκα εξαιρετικό και έβαλα τα γέλια. Μάλλον όμως μόνο εγώ!