της Ηλέκτρας Λήμνιου
Κάτσε να δεις πώς το είπαμε… «υγιής εγωισμός». Καλή χρονιά να ‘χουμε και κυρίως να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας. Ομολογώ ότι οι τελευταίες ημέρες του χρόνου ήταν από τις πιο δύσκολες όλης της χρονιάς. Για κάποιον άσχετο λόγο, φίλοι πίστευαν το ίδιο. Φαντάζομαι πως γίνεται κατανοητό ότι με το «δύσκολες» εννοώ τις μέρες που επηρέασαν εμένα και με έκαναν να αναθεωρήσω καταστάσεις και ανθρώπους. Το «δύσκολες» μπορώ να το τοποθετήσω βέβαια και σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Πράγματα, λοιπόν, που θεωρούμε δεδομένα, όπως το να έχουμε δύο μάτια, υγιή οικογένεια κ.λ.π. κ.λ.π., ας τα εκτιμάμε λίγο περισσότερο. Άλλοι πασχίζουν για τα μισά από όσα έχουμε.
Δεδομένου, λοιπόν, ότι μπήκαμε πλέον σε νέα χρονιά, με την ελπίδα να είναι μια καλύτερη για τα δεδομένα του καθενός χρονιά, όπως πάντα βάζουμε κάποιους καινούριους στόχους, εφικτούς και μη. Εκτός του ότι εύχομαι σε όλους όσοι ελπίζετε από καρδιάς να ξεκινήσει κάτι καινούριο να πραγματοποιηθεί, εύχομαι παράλληλα να γίνετε (συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου σε αυτό) λίγο παραπάνω άνθρωποι! Με την έννοια του πραγματικού ενδιαφέροντος και της πραγματικής αγάπης για τους φίλους σας(τους έχουμε επιλέξει εξάλλου, ε;), χωρίς περιττά περιτυλίγματα συναισθημάτων. Εκτός αυτού, ας κοιτάξουμε να εξελιχθούμε λίγο ως οντότητες. Ένας ένας συνθέτουμε την κοινωνία μας ολόκληρη. Ας πάψουμε να εξαρτώμαστε από τους άλλους. Ας πάψουμε να γκρινιάζουμε για αυτά που δεν έχουμε. Ας προσφέρουμε ό,τι έχουμε. Ας τα βρούμε με τους εαυτούς μας και, κατ’ επέκταση, θα τα βρούμε και με τους γύρω μας. Στο λέω με περίσσια σιγουριά. Ένα βήμα παραπάνω τη φορά.
Κάτι τελευταίο. Αν και είμαι της νοοτροπίας να ακολουθούμε μέχρι το τέλος τα όνειρά μας, άκουσα κάτι που θα το μεταφέρω στο περίπου. Δεδομένου ότι, εκτός από θέληση, μεγάλο ρόλο για να επιτύχουμε στόχους και να εκπληρώσουμε όνειρα παίζουν και άλλοι παράγοντες (οι οποίοι μας κρατάνε πίσω) θα πω πως «εάν δεν μπορούμε να κάνουμε ό,τι ονειρευόμαστε, ας κάνουμε λοιπόν ό,τι γουστάρουμε!»
Ευτυχισμένο το έτος… και με πολύ ρομαντισμό!
