25 Νοεμβρίου – Διεθνής ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών
της Ηλέκτρας Λήμνιου
Εξήγηση ιδιαίτερη δεν νομίζω πως χρειάζεται, ούτε έχω σκοπό να κάνω υπερανάλυση ως ειδικός, μιας και δεν είμαι. Από τη θέση του ανθρώπου, λοιπόν, έχω να αναφέρω πως εμείς οι ίδιοι είμαστε αυτοί που φροντίζουμε για τον εαυτό μας. Χωρίς να το πιστεύω απόλυτα στην προκειμένη περίπτωση. Λίγο αντιφατικό. Σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς δεν θα μπορούσαμε να αισθανθούμε στο ελάχιστο όσα αισθάνονται οι εν λόγω γυναίκες. Εμπειρίες που έχουν ζήσει, δεν περνάνε καν από το μυαλό μας. Μόνο συναισθήματα κι εκφράσεις συμπαράστασης, στενοχώριας κι απορίας διακατέχουν τους περισσότερους.
Ούτε φεμινίστρια θα με πει κανείς ούτε υπέρμαχο των δικαιωμάτων του γυναικείου φύλου (σχόλιο: γνώμη μου πως όσες προασπίζονται τα δικαιώματά τους, επιχειρηματολογώντας χρησιμοποιώντας λέξεις, όπως «ισχυρό φύλο», εννοώντας τους άνδρες ή απλά μπαίνουν στη διαδικασία σύγκρισης, υποβαθμίζουν αυτόματα τον εαυτό τους). Επανέρχομαι, λοιπόν, διερωτώμενη κι απευθυνόμενη ξεκάθαρα στους άνδρες που μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία. Γιατί; Υπάρχουν εκατοντάδες, έστω δεκάδες –για να μην είμαι και υπερβολική- πράγματα και δραστηριότητες στις οποίες μπορείτε να επιδοθείτε με σκοπό την εκτόνωση. Γιατί σε κάθε περίπτωση και με όποια αφορμή, το λες εκτόνωση. Δεν αναφέρομαι, φυσικά, μόνο στη σωματική και σεξουαλική βία, θεωρώ πως εξίσου σημαντική είναι και η ψυχολογική. Επομένως, επαναλαμβάνω…γιατί;
Ανά τακτά χρονικά διαστήματα έχουμε όλοι παρακολουθήσει καμπάνιες για τη γυναικεία κακοποίηση, που πραγματικά δεν θα κρίνω εάν φέρνουν αποτέλεσμα και τι σκοπούς εξυπηρετούν. Η λύση του προβλήματος, όμως, ξέρω ότι έρχεται από τις ίδιες τις γυναίκες. Σίγουρα και από τους άνδρες. Ξεκινώντας, λοιπόν, από τη λύση «σταματήστε να βιάζετε ψυχές και κορμιά», προχωράω στο «εσύ η ίδια είσαι αυτή που θα ξεκλειδώσει τον εαυτό της από αυτή την κατάσταση». Δύναμη και κουράγιο χρειάζονται. Μπορείς να το πεις και τετριμμένο. Μπορείς να πεις πως μας τα ‘χουν πει κι άλλοι.
Πριν μερικούς μήνες είχα παρακολουθήσει ένα βίντεο-ντοκιμαντέρ σχετικά με τις οροθετικές γυναίκες. Ο τίτλος αυτού είναι «Ερείπια (Ruins)» και η Ζωή Μαυρουδή, ως σκηνοθέτης, έδωσε μία πλήρη εικόνα για την εξάρτηση, την απεξάρτηση κι εντέλει την επιβίωση των γυναικών αυτών και την επανένταξή τους στην κοινωνία. Θα μου πείτε πρόκειται για δύο διαφορετικά θέματα. Υπάρχει ένας κοινός και ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας, όμως, η κακοποίηση. Γνώμη μου ξανά είναι πως δεν παρεκκλίνουν ιδιαίτερα. Γνώμη μου επίσης, και κλείνω εδώ, είναι πως πρέπει να το δείτε όλοι. Έχει διάρκεια 53.29 δευτερολέπτων. Σίγουρα, δεν θα χάσετε τον χρόνο σας.
