Φωτογραφίες: George Alexandrakis
10:00 το πρωί, πήραμε τη φωτογραφική και το σημειωματάριό μας για έναν τελείως διαφορετικό προορισμό, έναν προορισμό που καλπάζει και σε φέρνει στην ομορφιά ενός διαφορετικού κόσμου, όπου τα άλογα έχουν το ρόλο του θεραπευτή. Εκεί μας περίμεναν οι άνθρωποι – πρωταγωνιστές της καθημερινότητας, που χρόνια προσπαθούν να προσφέρουν μία καλύτερη ποιότητα ζωής σε συνανθρώπους μας , για τη βελτίωση της υγείας τους. Τα άλογα, πρωταγωνιστές του συνδέσμου, ζουν μέσα σε άριστες και καθαρές και πολλών τετραγωνικών εγκαταστάσεις. Άλογα περιποιημένα και φροντισμένα.
Αφού μας έδωσαν την άδεια οι συγγενείς των θεραπευομένων να φωτογραφίσουμε τα αγαπημένα τους πρόσωπα, επιλέξαμε ως City Code να δείξουμε την διαδικασία και όχι τα χαμογελαστά τους πρόσωπα και αυτό γιατί για μας αποτελεί μέρος της καθημερινότητας. Υπάρχει, το ζούμε, είναι συνάνθρωποι μας, έχουμε τα ίδια δικαιώματα στη ζωή. Το ίδιο θα πράτταμε για όλους.
Τραβήξαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες από τον πρώτο χώρο του Συνδέσμου, οπότε κατευθυνθήκαμε στο γραφείο της προέδρου, όπου η κυρία Δήμητρα, ένας εξαιρετικός άνθρωπος χαμηλών τόνων και μια ειλικρίνεια στα μάτια, άρχισε να μας μιλάει με τόσο ζήλο για όλο αυτό το εγχείρημα. Τον αγώνα για να διατηρηθεί, αλλά και τις ελλείψεις που υπάρχουν. Πάνω από όλα Άνθρωπος! Αναφερόταν στα άλογα του Συνδέσμου με τα ονόματα τους, καθώς στα άλλα ζωάκια που υπάρχουν εκεί στον χώρο, σκυλιά πρώην αδέσποτα που είτε τα περιμάζεψαν είτε κάποιος τα εγκατέλειψε στον χώρο, πρώην κακοποιημένα και φοβικά, που με τον καιρό μαλάκωσαν. Γατάκια μικρά και ενήλικες γάτες που συμβιώνουν με τα σκυλιά και τα άλογα, περιποιημένα και καλοταϊσμένα. Επειδή, λόγω κρίσης, οι δωρεές προς τον σύνδεσμο έχουν μειωθεί, η πρόεδρος μας ζήτησε βοήθεια για τροφές για τα πρώην αδέσποτα. Η κουβέντα μας συνεχίστηκε για αρκετή ώρα. Εκείνο που διαπιστώνει κανείς, ερχόμενος στον χώρο αυτό, είναι ότι, παρά τις δυσκολίες που βιώνουν, τα χαμόγελα δεν παύουν να υπάρχουν.
Τα άλογα είναι τόσο περήφανα ζώα που σε μαλακώνουν. Σε κοιτούν σαν μικρά παιδιά όταν κρατάς τσάντα μήπως και έχεις μια μικρή λιχουδιά για να τους δώσεις. Έτσι, αφού πήγαμε με την κυρία Δήμητρα στον σταύλο με τα 4 πανέμορφα άλογα, περάσαμε μέσα και εκείνα, μόλις είδαν την τσάντα μας με τις φωτογραφικές, ήρθαν καταπάνω μας. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρεις πώς μπορεί να αντιδράσουν, αν και υπήρχε καθησυχασμός γιατί τα άλογα αυτά είναι πολύ ήμερα. Και πάλι, όταν δεν έχεις καθημερινή τριβή με άλογα, τότε φοβάσαι λιγάκι. Η κυρία Δήμητρα κρατούσε καρότα και κατάφερε να αποσπάσει τα δύο, αλλά τα υπόλοιπα είχαν εμμονή με την τσάντα της φωτογραφικής. Εγκλωβισμένος μεταξύ δύο πελώριων αλόγων… Τελικά βέβαια ελευθερωθήκαμε! Όμορφη εμπειρία! Αγαπώ τα άλογα, πάντα ήθελα να βρεθώ κοντά τους είτε ως αναβάτης είτε ως φροντιστής. Μια πρώτη εμπειρία λοιπόν!
Τέλος, θα ήθελα να πω για τα όσα είδα, αντίκρισα και βίωσα ένα τεράστιο μπράβο στους εθελοντές, επαγγελματίες θεραπευτές, φυσιοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγους και επαγγ. Ειδικής Αγωγής, άλλα και σε κάθε άνθρωπο που εργάζεται και προσφέρει ώστε να δίνει πνοή ζωής σε ανθρώπους που το χρειάζονται!
Ευχαριστούμε την πρόεδρο που δεν το βάζει κάτω και υπό δύσκολες συνθήκες συνεχίζει αυτό το υπέροχο έργο, ώστε τα ζώα να ζουν με αξιοπρέπεια, όπως αρμόζει στην αξία της ζωής.
Αν νομίζετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε με τον οποιονδήποτε τρόπο μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Σύνδεσμο Θεραπευτικής Ιππασίας και να σας ενημερώσουν.
Η στήριξή σας είναι σημαντική για να μπορούν να συνεχίσουν να «καλπάζουν» με έναν όμορφο σκοπό!
π.κανελλοπούλου 10, τηλ: 210 7488566, email: triding@otenet.gr
