“Ο Pierre είναι ένας σπουδαίος ηθοποιός με μεγάλη γκάμα. Είναι φυσικό ταλέντο στην κωμωδία, έχει πολύ καλό συγχρονισμό. Αλλά είναι το ίδιο άνετος σε δραματικούς, βασανισμένους ρόλους, που είναι σημαντικό για τον Adrien. Έχει κάτι σπάνιο για ηθοποιούς της ηλικίας του: Δεν φοβάται να δείξει τη γυναικεία του πλευρά, το πόσο ευάλωτος είναι, τα ελαττώματα του, στη φωνή του και στην κίνηση του” αναφέρει ο σκηνοθέτης του Frantz, François Ozon.
Πώς σας φάνηκε το σενάριο;
Με συνεπήρε η ιστορία και όλα τα ψέματα που παραπλανούσαν. Το σενάριο μας λέει ψέματα, όπως και οι χαρακτήρες στην ταινία λένε ψέματα ο ένας στον άλλον. Μου έκανε εντύπωση γιατί δεν περίμενα τέτοια ιστορία από τον François Ozon. Μου ενθουσίασε η ιδέα ότι ένα ψέμα μπορεί να είναι λυτρωτικό ή καταστροφικό. Και μου άρεσε αμέσως ο χαρακτήρας του Adrien και η απίθανη ιστορία αγάπης.
Πείτε μας για την πρώτη σας συνάντηση με τον σκηνοθέτη.
Ήταν ειλικρινής. Διαβάσαμε μαζί το σενάριο. Έχει ένα πολύ προσωπικό όραμα, αλλά είναι και αρκετά διορατικός στο τι λειτουργεί και τι όχι. Κατάλαβα ότι το σενάριο είναι οργανικό και ότι θα εξελισσόταν με βάση τις εντυπώσεις και τις επιθυμίες που θα μοιραζόμασταν μαζί του.
Πώς προσεγγίσατε τον χαρακτήρα;
Είδα τον Adrien ως έναν ευαίσθητο άντρα που τον έχει διαλύσει ο πόλεμος. Έπρεπε να αποδώσω το μυστήριο του χαρακτήρα μέσα από τις κινήσεις του. Ήταν σαν να ακροβατώ για να μην αποκαλύψω πολλά στο πρώτο μέρος της ταινίας, ενώ είχα στο μυαλό μου το τεράστιο τραύμα που είχε υποστεί. Πριν και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, μελετούσα πίνακες του Egon Schiele. Δείχνει έναν πόνο στα πορτρέτα του που μου θύμισε τον Adrien. Ο ρόλος ήταν πρόκληση. Έπρεπε να μάθω βιολί, γερμανικά και βαλς. Ειδικά το βιολί ήταν δύσκολο. Έπρεπε να παίξω τρία κομμάτια που ήταν δύσκολα, και ο François επέμενε να δείχνει και τα δύο μου χέρια. Μελέτησα εντατικά για να το καταφέρω.
Πώς σας φάνηκε που μιλούσατε γερμανικά;
Το να υποδύομαι έναν ρόλο στα γερμανικά ήταν επίσης μια αληθινή πρόκληση. Η Paula Beer με βοήθησε πολύ. Άκουγα στο iPod ηχογραφήσεις των διαλόγων που μου είχε φτιάξει. Είχε μια τρυφερή φωνή και είναι φοβερή ηθοποιός. Με ενέπνευσε και με βοήθησε με μια γλώσσα που είναι διαβόητη για τον ήχο της και τη ροή της. Τελικά ήταν απόλαυση.
«Μη φοβάσαι να μας κάνεις ευτυχισμένους» λέει η μητέρα του Frantz στον Adrien, ενθαρρύνοντας τον να τους παίξει βιολί. Πώς αναλύετε αυτή την προτροπή;
Είναι ένας από τους λόγους που ο Adrien τους λέει ψέματα. Η οικογένεια αυτή και η Anna χρειάζονται αγάπη και ζωή σε μια περίοδο πένθους και θρήνου. Νιώθει την ανάγκη να τους κάνει ένα δώρο, να τους κάνεις πάλι ευτυχισμένους. Λέει ψέματα για να τους ξαναφέρει στη ζωή, ακόμα και για μια στιγμή. Βρήκα αυτή την ευεργετική όψη του ψέματος πολύ ενδιαφέρουσα.
Ο Frantz είναι η πηγή της ενοχής του Adrien, αλλά ίσως και της αφύπνισης της ομοφυλοφιλικής επιθυμίας του. Πώς προσεγγίσατε αυτή την αμφισημία;
Μου άρεσε αυτή η αμφισημία και προσπάθησα να ποτίσω την ταινία με μικρές λεπτομέρειες για να αναρωτηθεί το κοινό για τη φύση της σχέσης τους. Έχει περάσει από ένα μεγάλο τραύμα και αισθάνεται αγάπη για τον Frantz. Είναι αδελφική αγάπη; Είναι παθιασμένη αγάπη; Μια από τις μεγάλες αρετές αυτής της ταινίας είναι πώς, κάτω από την ομορφιά της, μας αφήνει να μαντέψουμε πράγματα για τον Adrien. Ποιες είναι οι προθέσεις του;
Κάνατε κάποια έρευνα για τη γενιά των νέων που θυσιάστηκαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο;
Τα αρχεία έχουν δυνατές μαρτυρίες για τη σωματική και ψυχολογική ζημιά που υπέστησαν τόσο οι Γερμανοί όσο και οι Γάλλοι στρατιώτες. Όπως και ο Adrien, πολλοί νέοι στρατιώτες διαλύθηκαν από τη βία του πολέμου. Με συγκίνησε πολύ όταν έμαθα ότι ο παραλογισμός και ο τρόμος του πολέμου αυτού ήταν τόσο εξόφθαλμοι που και τα δύο στρατόπεδα έκαναν παύση πυρός αυθόρμητα.
Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη.
Μου αρέσει ο τρόπος που δουλεύει. Προσέχει τους ηθοποιούς. Δουλεύει γρήγορα και αφήνει χρόνο για το παίξιμο, οπότε είμαστε τυχεροί. Έδινε την εντύπωση ότι έκανα πρόβα στο θέατρο, όλα ήταν ανοιχτά και δυνατά.
Ο Adrien είναι λίγο σαν φάντασμα. Δεν σκοτώθηκε στον πόλεμο, αλλά κάτι μέσα του έχει πεθάνει. Μήπως η ικανότητα του να αγαπά;
Νομίζω ότι ακόμα μπορεί να αγαπά. Η επαφή με τη ζωή του Frantz, η συνάντηση με την οικογένεια και την αρραβωνιαστικιά του τον κάνουν να αγαπήσει τον Frantz ακόμα περισσότερο. Και την Anna, εμμέσως και αμήχανα, όπως φαίνεται από το φιλί που ανταλλάσσουν. Τον ελκύει. Μπορεί να δει την προοπτική να την ερωτευτεί. Αλλά είναι διαλυμένος, ξέρει το κακό που έχει κάνει και δεν μπορεί να το ξεχάσει. Νιώθει αγάπη για εκείνη, αλλά δεν αφήνεται να παραδοθεί.
20 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους από τη Feelgood