γράφει ο Γιώργος Μπίλιος
Ομολογώ ότι όσες φορές κι αν τις έχω παρακολουθήσει έχω πάντα απορίες. Εκεί δηλαδή που τραβάμε τα κορδόνια θα φουσκώσει αμέσως; Το άλλο το κόκκινο που φυσάμε τι κάνει; Αυτό που φοράμε θα ’χει στο νούμερό μου; Έχει κάρτα αλλαγής; Βασανιστικά ερωτήματα που ποτέ δεν έχει τύχει να ρωτήσω καμία αεροσυνοδό γιατί το λένε το μάθημα κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Κάτσε, ρε φιλενάδα, έχω σηκώσει χέρι για ερωτήσεις, όχι δεν θέλω τσάι ή καφέ, να ρωτήσω θέλω, τι μου πετάς στη μούρη το φυλλάδιο; Αυτό είναι σαν εκείνα που μας δείχναν στο γυμνάσιο για το σεξ. Άντρας πουλάκι, γυναίκα γουνάκι. Άθλια εικονογράφηση. «Διαβάστε το φυλλάδιο, παρακαλώ». Είμαι έτοιμος να της πω, «αν διαβάσω αυτά περνάω; Είναι τα SOS;», αλλά το αποφεύγω.
Θα ’πρεπε όμως να ’χει τεστ στην επιστροφή του ταξιδιού. Τύπου σας τα δείξαμε την προηγούμενη φορά, τώρα είναι η σειρά σας. Τεστ απροειδοποίητο. Κι αν δεν απαντάς σωστά σου αφαιρούνται και μίλια. Ε, πώς; Κάντο μία έτσι το σύστημα να δω άλλη φορά θα χαζεύεις με το κινητό σου, θα κοιτάς απ΄το παράθυρο, θα βάζεις τραγουδάκια στο Mp3 και θα χτυπιέσαι ή θα ξύνεις τη μύτη σου; Ή αν δεν το κάνουν έτσι ας βρουν έναν δελεαστικό τρόπο. Μια μουσική, μια ατμόσφαιρα, ένα στρομπόλι την ώρα της παρουσίασης, κατιτίς. Να σε παρακολουθήσω κι εγώ που βαριέμαι από την ώρα που με γέννησε η μάνα μου.
Εδώ που τα λέμε θέλει ένα touch ανανέωσης αυτό το πράμα. Ειδάλλως συναγωνίζεσαι σε βαρεμάρα τις οδηγίες χρήσης σε οποιαδήποτε συσκευή που θέλεις να λειτουργήσει άμεσα και σε παιδεύουν με άχρηστες πληροφορίες, τα προκαταρτικά στο μάθημα γυμναστικής πριν σου δώσει μπάλες να πας να παίξεις διπλάκι ο γυμναστής, τη λειτουργία της Ανάστασης μέχρι το «Χριστός Ανέστη» και την αναμονή στο κομμωτήριο που μέχρι να σε πάρει έχεις διαβάσει ό,τι πιο άχρηστη πληροφορία μπορεί να κυκλοφορεί στη σόου μπιζ.
Βέβαια το πιο ωραίο είναι όταν ο συντονισμός τους είναι ό,τι να ’ναι. Πρώτα σου δείχνουν οι αεροσυνοδοί και μετά παίζει το ηχητικό. Βλέπεις δλδ παντομίμα αρχικά και μετά σου εξηγούν το χορευτικό. Και ακούς κι έναν τύπο πιο ερωτικό κι απ΄τον Κωστάλα και το διπλό τόλουπ να σου λέει τα πιο διεκπεραιωτικά πράγματα. Να λέει ας πούμε «τοποθετείστε τις χειραποσκευές σας» κι εσύ να είσαι έτοιμος να λιώσεις. Τόσο πολύ που στο τέλος νομίζεις ότι αντί για «οδηγίες πτήσης» σου έδινε «οδηγίες στύσης».
Εν τω μεταξύ το κείμενο ξεκίνησε για να περιγράψει déjà vu και κατέληξε πάλι σουρεάλ, όπως του προηγούμενου μήνα. Τελοσπάντων. 2 σε 1. Πάντως αυτό το σουρεαλιστικό σκηνικό το έχω ζήσει πολλές φορές. Ή νομίζω ότι το έχω ζήσει. Μπερδεύτηκα κι ο ίδιος. Ένα νεράκι, καλέ, στέγνωσε το στόμα μου. Τι; Είναι low cost η πτήση; Πανάθεμά σας, θα με πεθάνετε…
