Όλοι έχουμε επισκεφτεί μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους για εκπαιδευτικούς και τουριστικούς λόγους. Μια γνωριμία με την αρχαία Ελλάδα και την υπέροχη αρχαία Tέχνη της. Καταλαβαίνω ότι έπειτα από τόσους πολέμους, σεισμούς, καταστροφές, λεηλασίες, δυο χιλιάδες και βάλε χρόνια στη πλάτη τους, πολλά από τα εκθέματα αναγκαστικά έχουν αυτήν τη μορφή που βλέπουμε σήμερα. Δεν είναι τραγική η μορφή, γιατί κουβαλάει πολλά και στα δείχνει χωρίς να σου κρύβει τίποτα και στο κάτω – κάτω έχει ένα εικαστικό ενδιαφέρον. Πάντα είχα μια απορία, όταν ήμουν μικρός, όλα αυτά τα αγάλματα με σπασμένα χέρια, πόδια και μύτες δεν μπορούν να μας τα παρουσιάστουν με έναν τρόπο ώστε να είναι κοντά στην αρχική τους μορφή;
Digital Painting: Amarildo Topalis
Δεν θα ήθελα να γίνει κάτι αντίστοιχο όπως στη Κνωσσό, η καταστροφή του Σλήμαν (άποψή μου βέβαια, αυτό μπορούσε ο άνθρωπος) με την τσιμεντοποίηση όλων των αρχαιολογικών χωρών ή των αγαλμάτων. Μια ιδέα θα ήταν σε δύο- τρία εκθέματα σε κάθε μουσείο, για εκπαιδευτικούς και τουριστικούς λόγους, να γινόταν αναπαράσταση με τη μορφή βίντεο, στο τέλος μια ξενάγησης σε ένα τμήμα του εκάστοτε μουσείου, ώστε οι επισκέπτες, ειδικά τα παιδιά, να πάρουν μια γεύση από το πώς ήταν πριν υποστούν όλη την «ταλαιπωρία». Οι παρακάτω εικόνες είναι από τρία σημαντικά μουσεία, Λούβρου, Βρετανικού Μουσείου και Μουσείου Ηρακλείου Κρήτης που μας επέτρεψαν τη φωτογράφηση, μετά την οποία κάναμε την πρότασή μας μέσω των παρακάτω βίντεο στο youtube ως demo. Στο Μουσείο Ακρόπολεως Δυστυχώς τα πράγματα ήταν δύσκολα στο να μας απαντήσουν. Σχετικά με το Βρετανικό Μουσείο η απάντηση τους ήταν άμεση. Ισως τελικά η γραφειοκρατεία ακόμη και αν μας επιστρέψουν τα μάρμαρα του Παρθενώνα θα διαρκήσει πολλά χρόνια.
