Ο όρος βιτρό μπορεί να αναφέρεται στο χρωματισμένο γυαλί ως υλικό ή στη δουλειά που δημιουργείται από αυτό. Μέσα στη χιλιετή ιστορία του, ο όρος αποδίδεται σχεδόν αποκλειστικά στα παράθυρα των εκκλησιών και άλλων σημαντικών κτιρίων. Αν και παραδοσιακά φτιάχνονται σε επίπεδα ταμπλό και χρησιμοποιούνται ως παράθυρα, οι δημιουργίες των σύγχρονων καλλιτεχνών βιτρό επίσης περιλαμβάνουν τρισδιάστατες κατασκευές και γλυπτική.
Η σύγχρονη δημώδης χρήση έχει συχνά επεκτείνει τον όρο «βιτρό», έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνει οικιακά φωτιστικά και άλλα αντικείμενα τέχνης, όπως, για παράδειγμα, οι διάσημες λάμπες LouisComfortTiffany.
Ως υλικό, το χρωματισμένο γυαλί είναι γυαλί που έχει χρωματιστεί με την προσθήκη μεταλλικών αλάτων, κατά τη διάρκεια της παραγωγής του. Το χρωματισμένο γυαλί χρησιμοποιείται σε παράθυρα, στα οποία μικρά κομμάτια γυαλιού τοποθετούνται έτσι, ώστε να δημιουργούν σχέδια ή φωτογραφίες, που συγκρατούνται μεταξύ τους με λωρίδες από μόλυβδο και στηρίζονται από άκαμπτο πλαίσιο. Ζωγραφισμένες λεπτομέρειες και κίτρινες κηλίδες χρησιμοποιούνται συχνά, για να βελτιώσουν το σχέδιο. Ο όρος “χρωματισμένο γυαλί” χρησιμοποιείται επίσης για παράθυρα στα οποία τα χρώματα έχουν ζωγραφιστεί πάνω στο γυαλί και μετά έχουν συντηχθεί στο γυαλί με καμίνι.
Το χρωματισμένο γυαλί, ως τέχνη και ως δεξιοτεχνία, απαιτεί από τις δεξιοτεχνίες της τέχνης να συλλάβουν ένα κατάλληλο και πραγματοποιήσιμο σχέδιο και από τις τεχνικές δεξιοτεχνίες να συγκεντρώσουν τα κομμάτια. Το παράθυρο πρέπει να ταιριάξει άνετα στον χώρο για τον οποίο προορίζεται, να αντιστέκεται στον άνεμο και τη βροχή και κυρίως, στα μεγαλύτερα παράθυρα, να υποστηρίζει το ίδιο του το βάρος. Αρκετά μεγάλα παράθυρα έχουν αντέξει το τεστ του χρόνου και έχουν παραμείνει επαρκώς ανέπαφα από τον Μεσαίωνα. Στη δυτική Ευρώπη ο βασικός όγκος της τέχνης αυτής έχει επιβιώσει. Σε γενικό πλαίσιο, ο σκοπός του χρωματισμένου γυαλιού δεν είναι να επιτρέψει σε αυτούς που είναι μέσα σε ένα κτίριο να δουν τον κόσμο έξω ή να επιτρέψουν στο φως να μπει μέσα, αλλά μάλλον να το ελέγχουν. Γι’αυτόν τον λόγο τα παράθυρα βιτρό έχουν περιγραφεί ως «λαμπερές διακοσμήσεις τοίχου».
Το σχέδιο ενός παραθύρου μπορεί να είναι αφηρημένο ή αλληγορικό. Μπορεί να περιλαμβάνει ζωγραφισμένες αφηγήσεις από τη Βίβλο, την ιστορία ή τη λογοτεχνία. Μπορεί να απεικονίζει αγίους ή ευεργέτες ή συμβολικά μοτίβα, κυρίως προστατευτικά. Τα παράθυρα μέσα σ’ένα κτίριο μπορεί να είναι θεματικά. Για παράδειγμα: Μέσα σε μία εκκλησία-εικόνες από τη ζωή του Χριστού, μέσα σ’ένα κολλέγιο-φιγούρες που αντιπροσωπεύουν την Τέχνη και την Επιστήμη, μέσα σ’ένα σπίτι-χλωρίδα, πανίδα ή τοπία.
